Jarosław Hampel przyszedł na świat 17 kwietnia 1982 roku w Łodzi, a swoją przygodę z żużlem rozpoczął na przełomie lat 90., kiedy jako młody chłopak stawiał pierwsze kroki na torze w Pawłowicach oraz w Lesznie. Licencję żużlową zdobył w 1998 roku jako zawodnik Polonii Piła, której kolorów bronił przez kolejne pięć sezonów. Już w pierwszych latach kariery zaczął odnosić znaczące sukcesy. W 1999 roku wywalczył brązowy medal Młodzieżowych Mistrzostw Europy, a rok później dołożył brąz w Młodzieżowych Mistrzostwach Świata oraz sensacyjne srebro w seniorskiej rywalizacji o Indywidualne Mistrzostwo Polski. Pierwsze złote krążki czekały już za rogiem – w 2001 roku sięgnął po tytuł Młodzieżowego Mistrza Polski.
Czas Atlasu Wrocław
W 2003 roku przyszedł jeszcze większy sukces – Jarosław Hampel został Indywidualnym Mistrzem Świata Juniorów, potwierdzając swoją pozycję jako jednego z najbardziej utalentowanych zawodników młodego pokolenia. Ten sam rok przyniósł również zmianę kolorów klubowych – Hampel przeniósł się z Polonii Piła do Atlasu Wrocław, gdzie spędził kolejne cztery sezony. Na Dolnym Śląsku stał się pełnoprawnym seniorem, regularnie punktującym w Ekstralidze i stopniowo zbliżającym się do krajowej czołówki. Już rok po transferze, w 2004 roku, wywalczył srebrny medal Indywidualnych Mistrzostw Polski w Częstochowie – swój drugi krążek w tej rywalizacji. Okres spędzony we Wrocławiu Hampel zakończył jako jeden z czołowych zawodników ligi, a w międzyczasie rozpoczął też regularne starty w cyklu Grand Prix, co otworzyło przed nim zupełnie nowy etap kariery.
Grand Prix
Wielki światowy żużel otworzył się przed Jarosławem Hampelem już w 2000 roku, kiedy zadebiutował w Grand Prix Europy na torze w Bydgoszczy, zdobywając 7 punktów. Regularne starty wśród tuzów czarnego sportu rozpoczął kilka lat później – od 2005 roku był już stałym uczestnikiem cyklu. Przez ponad dekadę rywalizował z najlepszymi na świecie, odnosząc sześć zwycięstw turniejowych – w Kopenhadze, Malilli, Auckland, Gorzowie, Krško i Sztokholmie – oraz, oprócz tego, aż 20 razy stając na podium. W sumie w 96 rundach zgromadził 951 punktów.
Jarosław HampelNajwiększe sukcesy przyszły w latach 2010 i 2013, gdy dwukrotnie sięgał po tytuł Indywidualnego Wicemistrza Świata, oraz w 2011 roku, kiedy wywalczył brązowy medal. Jego przygodę z cyklem przerwała ciężka kontuzja nogi odniesiona w Gorzowie w 2015 roku – w momencie, gdy był jednym z głównych kandydatów do złota. Swoje ostatnie Grand Prix odjechał 23 maja 2015 roku w Pradze, gdzie zajął drugie miejsce.
Drużyna narodowa
W barwach reprezentacji Polski Jarosław Hampel przez lata należał do grona najpewniejszych punktów drużyny. W 2005 roku wspólnie z Tomaszem Gollobem, Rune Holtą, Piotrem Protasiewiczem i Grzegorzem Walaskiem sięgnął po historyczne złoto Drużynowego Pucharu Świata – pierwszy tytuł w dziejach polskiego żużla zdobyty w tej formule rywalizacji. Sukces ten zapoczątkował złotą dekadę reprezentacji, w której Hampel odgrywał kluczową rolę. W kolejnych latach zdobywał kolejne złote medale DPŚ – w 2007, 2009, 2010, 2011 i 2013 roku – za każdym razem będąc jednym z filarów biało-czerwonych. Łącznie przyczynił się do sześciu tytułów mistrzowskich oraz dwóch srebrnych medali, stając się jednym z architektów międzynarodowej dominacji Polski w tamtym okresie.
Leszno – Zielona Góra – Leszno
Po latach spędzonych we Wrocławiu Jarosław Hampel w 2007 roku dołączył do Unii Leszno. W barwach „Byków” gwałtownie stał się jednym z liderów drużyny, a już w pierwszym sezonie sięgnął po złoty medal Drużynowych Mistrzostw Polski. Kolejne sezony to regularna walka o ligowe podium i ugruntowanie pozycji Hampela jako jednego z najlepszych zawodników Ekstraligi – sezon 2011 zakończył ze średnią biegopunktową 2,649, po raz pierwszy zostając najskuteczniejszym żużlowcem elity. W tym samym roku sięgnął także po swój jedyny tytuł IMP. Kolejne lata znowu przyniosły zmianę kolorów klubowych. W 2013 roku Hampel przeniósł się do Falubazu Zielona Góra, gdzie już w debiutanckim sezonie ponownie sięgnął po złoty medal Drużynowych Mistrzostw Polski. W barwach lubuskiego klubu startował przez pięć lat, dwukrotnie zostając najskuteczniejszym zawodnikiem Ekstraligi.
Jarosław Hampel w rozmowie z Maciejem JanowskimPo zakończeniu sezonu 2017 powrócił do Unii Leszno. Choć w zespole pełnił już rolę zawodnika drugiej linii, przez cały czas prezentował solidny poziom i dokładał cenne punkty do dorobku drużyny, która dwukrotnie sięgnęła wówczas po tytuł DMP. W 2018 roku zdobył srebrny medal Indywidualnych Mistrzostw Europy, potwierdzając, iż mimo upływu lat wciąż potrafi rywalizować na najwyższym poziomie.
Renesans
Na początku sezonu 2020 Jarosław Hampel przeniósł się do Motoru Lublin, który w poprzednim roku z powodzeniem utrzymał się w PGE Ekstralidze. Dla doświadczonego zawodnika był to nowy etap kariery i jednocześnie powrót do roli lidera. W barwach lubelskiego klubu gwałtownie odnalazł się w nowym otoczeniu, stając się jednym z filarów drużyny. Hampel walnie przyczynił się do budowy zespołu, który w krótkim czasie stał się potęgą Ekstraligi. W sumie w barwach klubu z Lubelszczyzny popularny „Mały” zdobył trzy krążki DMP – jeden srebrny i dwa złote. Okres spędzony w Lublinie był dla Hampela prawdziwym odrodzeniem – po latach zmagań z kontuzjami i sportowymi wahaniami formy znów stał się istotną postacią drużyny walczącej o najwyższe cele.
Nad Bystrzycą Hampel zyskał coś więcej niż kolejne sportowe trofea – zyskał kibiców, którzy od pierwszych startów traktowali go jak swojego. Doceniali oni przede wszystkim jego skromność oraz serce zostawiane na torze, a on sam wielokrotnie podkreślał, jak wyjątkową atmosferę tworzy lubelska publiczność. To właśnie ta więź i emocjonalne przywiązanie do Lublina sprawiły, iż na miejsce swojego turnieju pożegnalnego wybrał właśnie to miasto.
Ostatki
Po mistrzowskim rozdziale w Lublinie Jarosław Hampel zdecydował się wrócić do Falubazu Zielona Góra, by pomóc drużynie w utrzymaniu się w PGE Ekstralidze. Sezon 2024 okazał się udany zarówno dla klubu, jak i dla samego zawodnika – ze średnią biegopunktową 2,080 był liderem zespołu, gwarantując utrzymanie drużyny w najwyższej klasie rozgrywkowej. Rok 2025 był już jednak znacznie trudniejszy. Mimo ambitnych planów zielonogórzanom nie udało się awansować do fazy play-off, a jednym z zawodników, którzy najbardziej zawiedli oczekiwania, był właśnie Hampel. Zdobywał punkty nierówno, brakowało mu dawnej regularności, a każdy kolejny mecz zdawał się potwierdzać, iż jego czas w elicie nieubłaganie dobiega końca. Po zakończeniu sezonu podjął decyzję, którą wielu przeczuwało, ale nikt nie chciał jej usłyszeć – ogłosił definitywnie: „Koniec.”
Jarosław HampelTą decyzją przypieczętował bardzo ciekawą statystykę. Mianowicie, dziś – już na sportowej emeryturze – może z dumą powiedzieć, iż w każdym klubie, którego barwy reprezentował, zdobywał tytuł Drużynowego Mistrza Polski.
Turniej pożegnalny
W najbliższą niedzielę „Mały” symbolicznie odwiesi kevlar na hak i pożegna się z kibicami. Na jego zaproszenie na lubelskim torze pojawią się nazwiska, które od lat tworzą elitę polskiego i światowego żużla. Wśród uczestników znaleźli się m.in. Bartosz Zmarzlik, Maciej Janowski, Dominik Kubera czy Emil Sajfutdinow. Choć Jarosława Hampela zabraknie na liście startowej, tego dnia nie zabraknie go na stadionie – będzie obecny m.in. w strefie kibica, by spotkać się z fanami i symbolicznie pożegnać z torem, który przyniósł mu tyle pięknych wspomnień.
5 października Lublin stanie się sercem polskiego żużla. To będzie wieczór pełen emocji, wzruszeń i wspomnień – prawdziwe święto dla wszystkich fanów speedwaya i wyjątkowy ukłon w stronę kariery Jarosława Hampela. Portal speedwaynews.pl przeprowadzi relację LIVE z tego wydarzenia. Początek zawodów o godzinie 18:00. Serdecznie zapraszamy!
Lista startowa:
1. Bartosz Zmarzlik
2. Dominik Kubera
3. Mateusz Cierniak
4. Maciej Janowski
5. Przemysław Pawlicki
6. Piotr Pawlicki
7. Damian Ratajczak
8. Kacper Woryna
9. Oliver Benrtzon
10. Rohan Tungate
11. Emil Sajfutdinow
12. Jaimon Lidsey
13. Grzegorz Zengota
14. Bartosz Smektała
15. Jan Kvěch
16. Szymon Szlauderbach
17. (R1) Bartosz Smektała
