Podwójna stawka punktowa w Słomczyńskiej rundzie – FIA CEZ i Mistrzostwa Polski Rallycross

Zdjęcie: Podwójna stawka punktowa w Słomczyńskiej rundzie – FIA CEZ i Mistrzostwa Polski Rallycross

W miniony weekend na Autodromie Słomczyn odbyła się 5 runda FIA CEZ oraz Mistrzostwa Polski Rallycross i Autocross. Zawodnicy rywalizujący na torze celowali w różne punktacje. Część przyjechała po punkty do międzynarodowego cyklu, a pozostali walczyli o punkty do MP. Mieliśmy więc porównanie stawki krajowej i międzynarodowej.

Do stawki międzynarodowej zaliczamy też kierowców biało-czerwonych, którzy w tym sezonie walczą tylko o punkty do FIA CEZ. Ale zagranicznych zawodników z Czech, Węgier czy Austrii niestety nie przyjechało zbyt dużo. Na szczęście całościowo stawka była wyrównana więc, mimo nieco mniejszej frekwencji, kibice mieli dużą dawkę wyścigowych emocji.

Typa z wyskokiem weekendu i zwycięstwem

W siłą rośnie za to Autocross, w Słomczynie pojawiło się już 11 zawodników. Do crosskartów dołączył też Radosław Typa, który zaliczył efektowne wybicie na pierwszym prawym, które przepłacił nie ukończoną kwalifikacją na koniec pierwszego dnia. W niedzielę dostał wiatru w skrzydła wygrywając Q3. W finale popisał się rewelacyjnym startem i momentalnie odrobił zaległe miejsca wygrywając w Słomczynie. Drugie miejsce zajął Adam Milan, który prowadził po pierwszym dniu i zajmował pierwsze pole startowe do finału. Tutaj musiał zadowolić się drugą pozycją za Radkiem. Podium uzupełnił Robert Mazurkiewicz.

Klasa Crosskart Junior to wygrana Oskara Maciejewskiego, który powoli idzie w ślady taty. Drugim Juniorem weekendu został Antoni Kucharczyk. A na trzecie miejsce wywalczył najmłodszy kierowca zawodów (12 lat) Maksymilian Orlikowski.

Nie było mocnego na Filipa

Klasa Seicento Cup zyskała wyraźnego faworyta. Jest nim Filip Melon. To kolejne nieprzypadkowe nazwisko bowiem jego tata – Paweł Melon – ma na swoim koncie wiele startów i tytułów w Mistrzostwach Polski i FIA CEZ. Klasa Fiatów Seicento jest idealna na pójście w sportowe ślady taty, tym bardziej, iż nie trzeba mieć tutaj ukończonych 18 lat.

Filip wygrał w ten weekend wszystko co było możliwe. Kwalifikacje, pół finały oraz finały. W pogoń za młodym Melonem ruszył Jakub Kabat, jednak musiał zadowolić się drugą pozycją. To już drugie pokolenie „Kabatów”, bowiem Kub też idzie w ślady taty. Podczas 5 rundy zabrakło czasu, aby dogonić lidera, oraz w drugiej kwalifikacji wpadł w „korek” po Joker Lapie i spadł w klasyfikacji. Różnice na mecie były nie wielkie, ale Filip zaczyna niebezpiecznie uciekać w klasyfikacji generalnej sezonu. Na trzecim miejscu uplasował się Wiktor Dudek. Analogicznie wygląda też układ sił w generalce. Widać więc, iż zawodnicy okopali się na swoich pozycjach.

Nie można pominąć, iż klasa Seicento Cup to w tej chwili najliczniejsza grupa aut i jest to filar polskiego rallycrossu. W ten weekend stawka liczyła aż 30 aut. Samo dostanie się do półfinału było więc ogromnym wyczynem. Do finału dostali się najszybsi tego weekendu, tutaj już nie ma miejsca na przypadek. Drobny błąd czy zła kalkulacja przejazdu przez Joker Lap i można spać o kilka pozycji.

RWD CUP – dogonić Sokulskiego

Kwalifikacje w klasie pucharowej BMW zgarnął Igor Sokulski, ale gonił go zaciekle Mariusz Szczepański. Popularny „Maniek” tradycyjnie rozpoczął od przygód, kiedy zatkał się jego układ wydechowy i nie ukończył Q1, później tą stratę gwałtownie odrobił plasując się na drugim miejscu po czterech kwalifikacjach. Do podium pukali też Jacek Lepianka oraz „klan” Dobrowolskich. Ten układ utrzymał się do biegu finałowego chociaż w półfinałach Szczepański, przez własny błąd, o mało co nie został by w tym półfinale.

Bieg finałowy zgarnął Igor Sokulski. Dobrowolscy podzielili między sobą resztę podium. Oliwier był drugi, a trzecie miejsce wywalczył Piotr. Mariusz Szczepański uplasował się tuż za podium, na czwartej pozycji.

SuperNational – wysyp fatum, pechów i awarii

Już pierwszy sobotni trening zaczął się id „grubej” akcji. W Seacie Michała Kuny zablokowały się hamulce w wyniku czego wypadł on z trasy i wpadł w bok BMW Dariusza Krupy. Wszystko działo się bardzo szybko, a siła uderzenia była spora. Na szczęście nic nikomu się nie stało. Jednak Seat miał zdewastowany cały tył łącznie z zawieszeniem. BMW Darka nieco lepiej zniosło to uderzenie, ale i tak musiało być prostowane i polepione na power tape’a z prawej strony. Kuna zaczął od razu się pakować do domu, ale reszta zespołów zatrzymała go w ostatniej chwili. Znalazła się masa rąk do pracy, aby wyciągnąć co się da ze zdewastowanego nadwozia. Klatka nie została uszkodzona, więc prace miały choćby jakiś sens.

„Mrugnięcie okiem i znalazłem się pod prąd toru, w miejscu w którym nie powinienem się znaleźć i dochodzi do kontaktu, a raczej zdrowego zderzenia z innym zawodnikiem. Darek – jeszcze raz przepraszam.

Po zawodach. Auto zmasakrowane, zawieszenie połamane. Nie odbudujemy się, a choćby jak złożymy auto na sztukę, to po pewnych kontrowersjach na pewno sędziowie techniczni nie dopuszczą mojego porozbijanego auta do dalszej jazdy. Pakujemy auto na lawetę, składamy serwis i do domu. Przy najmniej skończę prace domowe. W tym momencie zbiega się moja konkurencja, z mechanikami i wszyscy namawiają mnie by próbować to poskładać.

Profesjonalnie podchodzą sędziowie techniczni. Sprawdzają klatkę, sprawdzają pasy, fotel. Wszystko to co najważniejsze ocalało. Wymieniamy uwagi, ustalamy do jakiego etapu mam doprowadzić auto by zostać dopuszczonym do kwalifikacji – działamy!

Ile osób było zaangażowane w odbudowę tego auta to ja choćby sam nie wiem. W pewnym momencie to choćby stanąłem z boku by nie robić większego tłoku” – wspomina Michał Kuna