Steve Johnston zakończył karierę 5 stycznia 2011 roku, uczestnicząc w memoriale Leigh Adamsa na torze w Mildurze. W tych zawodach zdobył sześć punktów, co dało mu dwunaste miejsce. W trakcie swej kariery jeździł także w Polsce, gdzie reprezentował: Gniezno (1997), Toruń (1998, 2007), Łódź (1999), Ostrów Wielkopolski (2000) i Leszno (2001). Sukcesy święcił także na długim torze. W 1996 roku w Saint Colomb de Lauzun sięgnął po tytuł Indywidualnego Mistrza Europy, wyprzedzając Steve’a Schofielda i Zdenka Schneiderwinda.
Po ponad dekadzie przerwy Johnston niespodziewanie wrócił do rywalizacji. W 2020 roku wystartował w Indywidualnych Mistrzostwach Australii Zachodniej i zajął w nich trzecie miejsce. Pokonał wtedy m.in. znanego z polskich torów Frasera Bowesa. Później pojawił się choćby pomysł powrotu do Europy, w czym miał mu pomóc Darcy Ward, ale projekt upadł i Johnston ponownie zniknął ze sceny.
Teraz „Johno” znów stanie pod taśmą. 17 stycznia pojawi się na torze w Pinjar Park podczas testimonialu Daniela Winchestera, a organizatorzy zapowiadają go jako jednego z faworytów. Jak poradzi sobie po kolejnej przerwie – przekonamy się wkrótce.
54-letni reprezentant Australii ma w swoim dorobku choćby występ w Grand Prix. Wystąpił bowiem z dziką kartą w Sydney w 2002 roku. Wówczas w tych zawodach zajął 12. miejsce odpadając dopiero kończąc rywalizację na turnieju głównym. Johnston reprezentował również barwy swojego kraju w Drużynowym Pucharze Świata w latach 2004-2005. Zasłynął także występkiem w piłce nożnej, wbiegając na boisko w trakcie spotkania… nago.
„Johno” ma w swoim dorobku dwa tytułu Drużynowego Mistrza Wielkiej Brytanii. Pierwsze z nich zdobył w 2001 roku z Oxford Cheetahs, co było także ostatnim złotem dla ekipy z tego miasta. Drugie z kolei zdobył z Coventry Bees (2007). Ponadto reprezentował barwy Sheffield Tigers (1992-1993), Long Eaton Invaders (1993-1996), Ipswich Witches (1997, 2008), Oxford Cheetahs (1998-2002, 2007), Belle Vue Aces (2003), Swindon Robins (2004), Wolverhampton Wolves (2005), Arena Essex Hammers (2006), Coventry Bees (2007), Somerset Rebels (2009) oraz Birmingham Brummies (2010).
