Żużel. Polacy rządzą żużlowym światem! To dopiero dziewiąty taki przypadek w historii!

Indywidualne Mistrzostwa Europy rozgrywane są od 1955 roku. Mimo 25-letniej przerwy w latach 1976-2000, w ostatnich sezonach turniej wrócił do łask i zawody spod znaku Speedway Euro Championship co roku gromadzą świetne nazwiska. Dodatkową nagrodą dla uczestników od kilku sezonów jest gwarancja startów w kolejnym cyklu Speedway Grand Prix, co skutkuje coraz lepszą stawką żużlowców z roku na rok.

W tegorocznym cyklu Indywidualnych Mistrzostw Europy, najlepszy okazał się Patryk Dudek, oprócz gwarancji startu w Grand Prix w okresie 2026, razem z Bartoszem Zmarzlikiem napisali wyjątkową historię stając się dziewiątym duetem z tego samego kraju, który został w tym samym roku zarówno Indywidualnym Mistrzem świata, jak i Indywidualnym Mistrzem Europy.

Żużel. To spowodowało odejście Protasiewicza? „Zawsze byłby kozłem ofiarnym” – PoBandzie – Portal Sportowy

Żużel. Prezes Falubazu zaczął rozmowy z trenerami! Co z Kuberą i Lebiediewem? (WYWIAD) – PoBandzie – Portal Sportowy

SZWEDZKA DOMINACJA

Warto na wstępie zaznaczyć, iż w latach 1955-1975 za nieformalnego mistrza Europy uznawano zawodnika, który zwyciężył finał europejski, czyli imprezę będącą ostatnią rundą kwalifikacyjną do mistrzostw świata. Pierwszym i jednym z trzech przypadków, kiedy mistrzem Europy i mistrzem świata była ta sama osoba – był sukces wielkiego Ove Fundina, który w 1956 roku został zarówno Indywidualnym mistrzem świata, zwyciężając w jednodniowym turnieju na londyńskim Wembley, jak i Indywidualnym Mistrzem Europy, kiedy najlepszy okazał się podczas turnieju w Oslo, przyjeżdżając przed swoimi rodakami – Per Olofem Sodermanem i Olle Andersonem.

Kolejny „dublet” Ove Fundin zanotował w 1961 roku, kiedy to Malmoe pierwszy raz organizowało finał Indywidualnych Mistrzostw Świata na żużlu po 16 kolejnych edycjach, które miały miejsce na londyńskim Wembley.

W 1963 roku Indywidualnym Mistrzem Świata został Szwed Ove Fundin, a Indywidualnym Mistrzem Europy jego rodak – Björn Knutsson, pierwszy dokonał tego w finale w Londynie, a drugi w swojej ojczyźnie – w Goeteborgu. Dwa lata później obaj wyżej wymienieni żużlowcy zamienili się – to Knutsson został mistrzem świata, a Fundinovi na pocieszenie został tytuł Indywidualnego Mistrza Europy.

NOWOZELANDCZYK MISTRZEM… EUROPY?

Rok 1966 to wreszcie złamanie szwedzkiej hegemonii. Co ciekawe, na rzecz Nowozelandczyków, którzy startowali w finałach europejskich. Mistrzostwo świata zdobywa wówczas Barry Briggs, a nieformalnym Mistrzem Europy zostaje jego rodak, wielki Ivan Mauger.

Podobna sytuacja do wyżej wymienionej miała miejsce w 1970 roku – Ivan Mauger, 6 września na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu zostaje mistrzem świata, a 3 tygodnie wcześniej, wygrywając finał Europejski w Leningradzie staje się w jednym roku Indywidualnym mistrzem świata i Indywidualnym Mistrzem Europy. Na podobny tryumf zawodników z jednego kraju, społeczność żużla musi czekać aż 32 lata. W 2002 roku, legendarny Tony Rickardsson zostaje piąty raz Indywidualnym Mistrzem Świata, a Magnus Zetterström w tym samym roku na torze w Rybniku okazuje się najlepszym żużlowcem na Starym Kontynencie.

Żużel. Władze Stali Gorzów będą się tłumaczyć radnym! Co z kredytem? Padły ważne słowa! – PoBandzie – Portal Sportowy

2010 rok to trumf Tomasza Golloba, który zostaje drugim polskim Indywidualnym Mistrzem Świata na żużlu po Jerzym Szczakielu. W tym samym roku Sebastian Ułamek zostaje siódmym polskim Indywidualnym Mistrzem Europy po Marianie Kaiserze, Zbigniewie Podleckim, Andrzeju Wyglendzie, Pawle Waloszku, Krzysztofie Kasprzaku i Krzysztofie Jabłońskim.

Na podobny sukces i dominację zawodników z jednego kraju musieliśmy czekać aż do piątkowego wieczoru. 13 września Bartosz Zmarzlik został po raz szósty Indywidualnym Mistrzem świata na żużlu, a 19 września dołączył do niego Patryk Dudek, który okazał się najlepszy na Starym Kontynencie. Obaj Reprezentanci napisali piękną historię i stali się dziewiątym duetem z tego samego kraju w historii żużla, który rządzi zarówno na świecie, jak i na Starym Kontynencie.

PAWEŁ CYRSKI