Steve Kerr ma gorące spojrzenie na emeryturę Michaela Jordana Alex Kirschenbaum

Były strażnik rezerwowy Chicago Bulls, Steve Kerr, niedawno zaoferował gorąco z ewentualnym kolegą z drużyny Hall of Fame, Michaela Jordana.

Swingman z Karoliny Północnej 6 stóp został wyczerpany po trzech kolejnych mistrzostwach NBA i złotym medalu olimpijskim, i całkowicie zdewastowany wieści o morderstwie jego ojca z 31 lipca.

6 października 1993 r., Tuż przed latem 1993-94 i tym, co byłoby jego trzeci z rzędu sezon obrony tytułu, Jordan ogłosił swoją pierwszą emeryturę z koszykówki w wieku 30 lat.

W lutym 1994 r. Jordan rozpoczął niespodziewaną karierę baseballową, grając w Birmingham Barons, niewielkiej ligowej partnerze właściciela Bullsa, Jerry’ego Reinsdorfa, The Chicago White Sox.

Kiedy MLB uderzył przed wiosennym treningiem w 1995 roku, Jordan zawiesił swoje korki, a nie ryzyko powołania się na strup zastępczy, dołączając do Chicago późno w okresie 1994-95 i ograniczając to, co zasadniczo było 18-miesięcznym urlopem.

Więcej wiadomości: Bulls otrzymał zaskoczenie dla letniego ruchu Under-the-Radar

Jordan dołączył do zespołu Chicago, który prawie zupełnie inny był od trzech drużyn mistrzowskich Bullsa.

Jedną z nowych twarzy, która miałaby ogromny wpływ w nadchodzących latach, był Kerr, strażnik rezerwowy, który skończył grać w wielkie minuty podczas emerytury Jordana, na wyczerpanym obrocie w Chicago.

Podczas ostatniego wywiadu dla „Podcast Glue Guy” Kerr wyjaśnił dziwną dychotomię. Latem 1993 roku podpisał się do gry w drużynie Bulls prowadzonej przez Jordana i kolegę Hall of Famer Scottie Pippen, w tym czasie z trzema prostymi tytułami.

Ale do czasu otwartego obozu treningowego Jordan zniknął-a Kerr niedługo znalazł się w bardziej krytycznej roli, niż być może oczekiwał, chociaż bardziej obrony Pete Meyers zdobył początkowe miejsce na dwupasmowym miejscu nad Kerrem.

„Tak więc w pewnym sensie poszedł na moją korzyść, ponieważ otworzyło to sporo gry” – powiedział Kerr. „To było złe dla reszty byków i ich fanów, ale było dla mnie dobre”.

Przed odrodzeniem Bullsa produkt o 6 stóp-1-1 Arizonie wydawał się być w drodze z ligi, mając średnio 2,5 punktu w meczu w jednym cyfrowym minutach w każdym z dwóch poprzednich sezonów z Cleveland Cavaliers i Orlando Magic.

Podczas swojego pierwszego roku w Chicago Kerr cieszył się najbardziej płodnym sezonem swojej kariery jako strzelca, średnio wynoszący 8,6 punktu (na 0,497/.419/.856 strzelania), 1,6 zbiórek i 0,9 kradzieży plus 2,6 asyst, w karierze 24,8 minuty w meczu. Grałby jeszcze 10 sezonów w lidze, wygrywając pięć mistrzostw z Bulls i San Antonio Spurs.

Sans Jordan w latach 1993-94 Pippen kwitł przede wszystkim, kończąc na trzecim głosowaniu MVP, jednocześnie prowadząc Bulls do zaskoczenia 55-27 rekordów. Chicago przegrał kontrowersyjną serię play-off w drugiej rundzie z New York Knicks, wieloletnią nemezis zespołu w Konferencji Wschodniej.

Jednak w następnym roku z All-Stars Horace Grant i BJ Armstrong zniknęli, byki początkowo nieco wróciły na ziemię. Powrót Jordana w dół domu ożywił klub. Kerr ustanowił rekord ligi dla 3-punktowej wydajności strzelania w tym sezonie 1994-95, łącząc 52,4 procent swoich potrójnych prób.

„A potem, oczywiście, Michael wrócił dwa lata później i zaczęliśmy wygrywać, wiesz, znowu wygrywając. Tak więc, wiesz, to, co się nauczyłem, było o wiele łatwiej opracować rolę, w świetnej drużynie z świetnymi graczami niż w przeciętnym zespole, wiesz, gdzie wszyscy są po prostu zdezorientowani, wiesz, kto jest mężczyzną i wszystkimi tymi rzeczami. „Hierarchia w Chicago pozwoliła mi, a przestępstwo pozwoliło mi po prostu podłączyć”.

Nawet z Jordanem w foldie Chicago ponownie został usunięty w drugiej rundzie przez większą, młodszą magię Orlando. Ex-Bulls All-Star Horace Grant odegrał istotną rolę w porażce z serią sześciu meczów.

The Bulls wiedział, iż potrzebują pomocy polegającej – fizyczna, obronna obecność, aby zastąpić to, co stracili, gdy Grant uciekł dla Orlando jako wolnego agenta w 1994 roku. Tak więc latem 1995 r. Chicago podpisał starzejące się odrzucenie Spurs, które wielu podejrzewało, była zbyt dużą sprawą, aby zaoferować wiele pomocy – Dennis Rodman.

A reszta, jak mówią, to historia. Rodman, Jordan, Pippen i strażnik Ron Harper uprawiali jedną z najbardziej okrutnych obrony obwodowej NBA w historii, w drodze do trzech prostych mistrzostw w latach 1996-98. Jordan zdobył nagrody MVP w 1996 i 98 roku. Jordan, Pippen i Rodman stali się rzadkim członkiem drużyny Triumvirate, aby wszyscy w tym samym sezonie stały się pierwszą drużyną.

Jordan i Pippen zostali uhonorowani występami na All-NBA. Toni Kukoc, Future Hall of Fame Reserve, został mianowany szóstym człowiekiem roku w 1996 roku. Chicago zgłosiło, iż w tym czasie były najważniejsze i drugie miejsce, w których zawsze regularne sezony (Warriors w Kerr-trener przewyższyliby rekord Bulls 72-10 przez jedną grę, przechodząc 73-9, ale w przeciwieństwie do Chicago, zrezygnował z przegranej w finałach NBA).

Wiesz, rzeczy dynastii.

Więcej wiadomości: Oszałamiająca ilość fanów Bulls „zadowolonych” z strasznej ostatniej gry zespołu