W kategorii samochodów swoje siódme zwycięstwo w Rallye du Maroc odniósł Nasser Al-Attiyah. Jego kolega z zespołu Sébastien Loeb zajął drugie miejsce. Gwiazdy zapewniły Dacii Sandrider dwa czołowe miejsca w pierwszym rajdzie terenowym tej marki. Guillaume de Mévius (X-raid Mini JCW) stanął na podium ze swoim nowym zespołem.
Eryk Goczał (Energylandia Taurus Factory Team) wygrał w klasie Challenger tuż przed swoim ojcem Markiem. Podium uzupełniła Dania Akeel (BBR). W klasie SSV Yasir Seaidan (MMP) triumfował zarówno w rajdzie, jak i mistrzostwach. Wśród kierowców ciężarówek Martin Macik (MM Technology) nie miał sobie równych i wygrał wszystkie etapy!
W klasie RallyGP Daniel Sanders (Red Bull KTM Factory Racing) po raz pierwszy w karierze wygrał rajd, wyprzedzając Toshę Schareinę (Monster Energy Honda) i kolegę z fabrycznego KTM, Luciano Benavidesa. Ross Branch (Hero MotoSports) został Mistrzem Świata 2024.
Zeszłoroczny zwycięzca Bradley Cox (BAS World KTM Racing) ponownie triumfował w Rallye du Maroc w klasie Rally2 i zdobył Puchar Świata w tej kategorii. W Rally3 Enduro Cup Afriquia, Souleymane Addahri (Africa Rallye Team) był poza zasięgiem rywali. W kategorii quadów, Antanas Kanopkinas (CFMoto Thunder) wygrał z minimalną przewagą nad Kamilem Wiśniewskim (ORLEN Team).
Na mecie jubileuszowej, 25. edycji Rallye du Maroc zameldowało się 18 z 20 startujących Polaków.
FIM
W kategorii RallyGP zwyciężył Daniel Sanders po zaciętej walce z Toshą Schareiną (+11’07”). Luciano Benavides, wracający do ścigania po kontuzji kości udowej doznanej w Argentynie, dzięki bardzo solidnej jeździe stanął na najniższym stopniu podium (+21’03”). Dwóch fabrycznych zawodników KTM, startujących motocyklami o ulepszonej konstrukcji, wysłało jasny komunikat swoim rywalom przed zbliżającym się Dakarem: pomarańczowy pojazd jest gotowy do walki. „Chucky”, który wygrał w swoim drugim podejściu do Rallye du Maroc, pokazał, iż skutki kontuzji ma za sobą i może śmiało zastąpić Toby’ego Price’a. Szósty w klasyfikacji generalnej Ross Branch cieszył się na mecie ze zdobycia tytułu mistrza świata W2RC.
Bradley Cox startujący w Rally2 jechał przez cały rajd tempem motocyklistów RallyGP. Zawodnik z RPA wygrał w Maroku drugi raz z rzędu i wywalczył zwycięstwo w Pucharze Świata Rally2 po sezonie zaciętej walki z Romainem Dumontierem (Honda Team). Francuz w tym rajdzie poznawał swoją nową maszynę. W najlepszej formie był zespół BAS World KTM Racing, którego trzech zawodników objęło całe podium w tej kategorii – młody Edgar Canet i Michael Docherty stanęli obok syna legendarnego Alfiego Coxa. Harith Noah (Sherco TVS Rally Factory), zwycięzca w tej klasie w Dakarze, finiszował tuż za podium. Konrad Dąbrowski ukończył rajd na szóstej pozycji, co wystarczyło do zdobycia brązowego medalu w W2RC – pierwszego w karierze młodego Polaka. 31. miejsce w rajdzie zajął Filip Grot, debiutujący w marokańskim klasyku. Robert Przybyłowski uplasował się na 52. pozycji, a Jacek Bartoszek na 65.
W Rally3 Enduro Cup Afriquia bezkonkurencyjny był Souleymane Addahri. Motocyklista z Agadiru zdobył hat-tricka dla Africa Rallye Team, kontynentalnego programu szkoleniowego dla zawodników wspieranego przez głównych partnerów Rallye du Maroc. ART dominuje w tej kategorii od momentu jej powstania w 2022 r.
Antanas Kanopkinas i Kamil Wiśniewski (ORLEN Team) przez cały rajd walczyli o zwycięstwo w klasie quadów. Ostatecznie lepszy był Litwin, ale to Polak zakończył sezon ze srebrnym medalem. w okresie Polaka wyprzedził tylko Manuel Andujar, który zapewnił sobie wygraną już w poprzedniej rundzie, a w Maroku startował w kategorii SSV.
FIA
Nasser Al-Attiyah zadebiutował w Rallye du Maroc w Dacii w najlepszy możliwy sposób, wygrywając rajd po raz siódmy w karierze. Jednocześnie po raz trzeci zdobył tytuł mistrza świata. Sébastien Loeb (Dacia Sandrider) wygrał ostatni etap, wyprzedzając Guillaume’a de Méviusa w Mini i odebrał mu drugie miejsce w rajdzie. Belg, po postoju na trasie ostatniego etapu, ostatecznie zajął trzecie miejsce ze stratą 13’45’. Jego kolega z zespołu Guerlain Chicherit, który był w grze przez cały rajd stracił czwartą pozycję. Mimo to, dwie nowe załogi Mini również udowodniły, iż są w stanie sprostać zadaniu w swoim pierwszym starcie. Podobnie było w przypadku Forda zespołu M-Sport. Carlos Sainz, startujący w kategorii Experimental, wywalczył jedno zwycięstwo etapowe i cztery miejsca na podium. „El Matador” jest gotowy do walki w styczniu. Czwarte miejsce zajął Yazeed Al-Rajhi jadący Toyotą (+23’30”). Saudyjski kierowca (Overdrive Racing) utrzymał drugie miejsce w mistrzostwach świata. Seth Quintero (Toyota Gazoo Racing) zamknął pierwszą piątkę rajdu (+29’31”). Na mecie znalazły się także dwie polskie załogi w Toyotach – Magdalena Zając i Błażej Czekan zajęli 26. miejsce w kategorii Ultimate, a tuż za nimi finiszowali Tomasz Baranowski i Konrad Dudziński.
Rodzina Goczalów w spektakularny sposób powróciła do rywalizacji w klasie Challenger. Polskie trio od startu w Marrakeszu wygrywało wszystkie etapy. Na mecie Eryk z Alexem Haro wyprzedził swojego ojca Marka (+9’51”), pilotowanego przez Macieja Martona. Michał i jego nawigator Diego Ortega Gil wygrali ostatni oes, ale nie stanęli na podium rajdu z powodu problemów na przedostatnim etapie. Dania Akeel zajęła trzecie miejsce w rajdzie, potwierdzając duże postępy, jakie uczyniła w ciągu sezonu. Na 26. miejscu uplasował się Adam Kuś, pilotowany przez Dmytro Cyro.
Wśród pojazdów SSV w Maroko zadebiutował nowy Maverick Rs z zespołu Can-Am Factory. Jadący nim Manuel Andujar (South Racing), zgłoszony w kategorii Experimental, pokazał świetne tempo. W klasyfikacji generalnej SSV jednak to Yasir Seaidan wywalczył zwycięstwo w rajdzie i zarazem w Pucharze Świata. Alexandre Pinto (Old Friends Rally) uplasował się tuż za kierowcą z Arabii Saudyjskiej i wygrał Road to Dakar Challenge. W pierwszej dziesiątce SSV – na 9. miejscu – rajd ukończyli Grzegorz Brochocki i Grzegorz Komar, zaliczając udaną „rozgrzewkę” przed swoim drugim Dakarem. Z udanego debiutu swojego najmłodszego zawodnika dumna jest rajdowa rodzina Szustkowskich – Aleksander, wspierany z prawego fotela przez doświadczonego Jarosława Kazberuka, zameldował się na mecie z 19. miejscem.
W kategorii ciężarówek Martin Macik zapisał na swoje konto wszystkie 6 OS-ów! Jego kolega z zespołu Kees Koolen na ostatnim etapie był bliski pokonania go. W całym rajdzie Macik wygrał z prawie godzinną przewagą nad Holendrem.
META
Podobnie jak w zeszłym roku, meta rajdu znajdowała się przy wjeździe na biwak. Ta innowacja została przetestowana w zeszłym roku w Merzouga i powtórzona teraz w Mengoub / Bouârfa. Umożliwia ona zespołom zawodników i ich rodzinom dzielenie się tym najważniejszym momentem rajdu. Żona i ojciec Rossa Brancha, mistrza świata RallyGP, mogli uściskać swojego bohatera, gdy zsiadł z motocykla! Lider innowacji technologicznych, jak to miało miejsce w tym roku z cyfrowym roadbookiem dla 100% rajdowej karawany, Rallye du Maroc jest również pionierem, jeżeli chodzi o emocje.
LICZBY RAJDU: 17 i 10
Daniel Sanders jest 15. motocyklistą FIM, który wygrał stworzony w 2000 roku rajd i drugim po Toby’m Price Australijczykiem triumfującym w marokańskim klasyku. Ostatnie z 3 zwycięstw jego poprzednika miało miejsce w 2023 roku. „Chucky” umieścił Australię i KTM na szczycie tabeli wyników przez dwa kolejne lata. Zespół „pomarańczowych” odniósł swoje siedemnaste zwycięstwo.
Zdobywając siódmą marokańską koronę FIA, Nasser Al-Attiyah wyrównał rekord ustanowiony przez nawigatora Mathieu Baumela, z którym wygrał wszystkie swoje poprzednie edycje. Francuz wygrał przed Katarczykiem w 2011 u boku Bernharda Ten Brinke. Nasser wygrał z trzecią marką, po Mini i Toyocie, dodając Dacię do galerii sław Rajdu Maroka jako dziesiątą markę, która triumfowała w Królestwie Maroka.
- EDYCJA: 10 – 17 PAŹDZIERNIKA 2025
Po raz 17. w swojej historii Rallye du Maroc 2025 będzie rundą Mistrzostw Świata FIM w Rajdach Terenowych. Jest to ostatnia runda kalendarza od 2013 r., jedynym wyjątkiem był rok 2022, gdy przełożony został Rajd Andaluzji. Maroko będzie finałową rozgrywką motocyklistów po raz 11. i 3. raz z rzędu dla międzynarodowej karawany FIM i FIA, zjednoczonej przez W2RC od 2022 r.
WYPOWIEDZI:
Daniel Sanders (Red Bull KTM Factory Racing): „To świetne uczucie. Minęło sporo czasu od mojego ostatniego zwycięstwa i wiele się od tego czasu wydarzyło. Naprawdę cieszę się, iż znów jestem na szczycie, iż mam tempo i motocykl, który dobrze się spisuje. To naprawdę dobra prognoza przed Dakarem. Ten rajd ma wszystko, czego potrzeba. Oni tylko go udoskonalają. Teren jest tu niesamowity. Z powodu kontuzji, najpierw łokcia, a potem kości udowej, opuściłem dwie edycje Rallye du Maroc z rzędu. Powrót po trudnym Dakarze i Argentynie jest świetny. Wielkie brawa dla zespołu za jakość motocykla.”
Nasser Al-Attiyah (The Dacia Sandriders): „Wspaniale jest wygrać Rajd Maroka po raz siódmy i jednocześnie trzeci raz zdobyć mistrzostwo świata W2RC. Oczywiście cieszę się też z pierwszego zwycięstwa dla Dacii. Po nieukończonym Dakarze nie był to dla nas łatwy rok. Teraz, z nowym autem nie możemy się doczekać Dakaru 2025.”
Eryk Goczał (Energylandia Taurus Factory Team): „Wygrywamy Rajd Maroka! To również pierwsze zwycięstwo naszego zespołu Energylandia Taurus Factory Team. To pokazuje potencjał naszego samochodu. Jako rodzina Goczałów zdominowaliśmy rywalizację. To nie był łatwy rajd. Zarówno dla nas, zawodników, jak i samochodów. Nasze marzenie było takie, aby stanąć we trzech na podium. Szkoda, iż przez wczorajsze problemy Michałowi się nie udało. Natomiast to jest kapitalny prognostyk przed kolejnymi startami!”
Aleksander Szustkowski (CST Polaris Xtreme+): „To mój pierwszy duży rajd i to w takiej doborowej stawce! I także dużo przygód po drodze – jednego dnia awaria napędu na 40 km przed metą, a przedwczoraj uderzenie w kamień i dwa koła pokrzywione, a do tego uszkodzony przedni napęd 30 km przed metą. Ale finalnie jesteśmy na mecie i jestem szczęśliwy! Myślę już o następnych rajdach, za rok może faktycznie Dakar… Brat i ojciec mnie namawiają…”
