1 rok temu
Które drużyny mają najsilniejszych starterów na każdej pozycji, a które najsłabsze? W The Jugo Mobile klasyfikujemy wszystkich 30 starterów według pozycji na sezon 2023–24.
Rozgrywający to najgłębsza pozycja w NBA i jedna z najbardziej wymagających w lidze. Nie ma już drużyn, w których na pozycji głównego obrońcy pełniłby zawodnik poniżej średniej, a w pierwszej połowie tej listy znajduje się mnóstwo czołowych gwiazd ligi.
Jedno zastrzeżenie przed rozpoczęciem — Devin Booker jest nowym dodatkiem do tej listy. Po tym, jak w zeszłym sezonie częściej grał w roli rozgrywającego dla Suns, gdy Chris Paul był kontuzjowany, on i Bradley Beal powinni w tym sezonie pełnić w Suns więcej podstawowych obowiązków związanych z obsługą piłki.
Oto jak radzą sobie starterzy.
Rankingi rozgrywających NBA na sezon 2023–24
1. Stephen Curry, Wojownicy
Curry nie. 1 na zeszłorocznej liście przedsezonowej. Rozpoczął jeszcze lepszy sezon, aby utrzymać czołowe miejsce.
Po roku, w którym w okresie 2021–22 nie trafiał trójek, w którym trafiał zaledwie 38%, Curry wrócił do formy, trafiając w zeszłym sezonie 43% trójek i 49% strzałów z gry. Jego 29,4 punktów na mecz było numerem 1. 7 punktów w lidze. choćby w wieku 35 lat przez cały czas nie da się go strzec i jest jednym z najbardziej utalentowanych zawodników w lidze.
2. Luka Doncić, Mavericks
W zeszłym roku Doncic zajął drugie miejsce w lidze ze notą 32,4 punktów na mecz, szóste w lidze z 8,0 asystami na mecz, a także był czołowym zbierającym Mavericks z 8,6 zbiórek na mecz. To tylko kwestia czasu, zanim znajdzie się na szczycie tej listy.
3. Devin Booker, Suns
Booker w zeszłym roku przyjmował wiele różnych ról dla Suns, a choćby przeniósł się na pozycję rozgrywającego na część sezonu, gdy Chris Paul doznał kontuzji. Właśnie w tej roli może rozpocząć sezon. Jego 5,5 asysty na mecz plasuje się na drugim miejscu w drużynie po Paulu. On także znacznie poprawił swoją skuteczność w obronie w fazie play-offblokując przeciwników oraz zbierając bloki i przechwyty.
Jednak największą umiejętnością Bookera jest strzelanie. Jego 27,8 punktów na mecz było numerem 1. 11 punktów w lidze.
4. Shai Gilgeous-Alexander, Grzmot
To był przełomowy sezon dla Gilgeousa-Alexandera, który znalazł się w pierwszej drużynie All-NBA ze średnimi 31,4 punktu, 5,5 asyst i 4,8 zbiórek na mecz. Jest jednym z najtrudniejszych kierowców w lidze, potrafi zmieniać tempo i znajdować sposoby na ciągłe dojeżdżanie do obręczy. Obrońcy nie mogli pozostać przed nim – jego 10,9 rzutów wolnych na mecz plasował się na trzecim miejscu w lidze.
Gilgeous-Alexander poprawił się także jako obrońca. Był jedynym zawodnikiem w lidze, który w zeszłym sezonie notował średnio co najmniej 1,5 przechwytu i 1,0 bloku na mecz.
5. Damian Lillard, Bucks
Po kontuzji mięśnia brzuchatego w okresie 2021–2022 Lillard pokazał, na co go stać, będąc w pełni sił, kończąc w zeszłym sezonie jeden ze swoich najlepszych sezonów w dojrzałym wieku 32 lat.
32,2 punktów Lillarda na mecz było najwyższym wynikiem w karierze. Jego 71 punktów przeciwko Rockets było ósmym najwyższym w historii NBA. Wrócił też za trzypunktowe trafienia, odbijając z 32 procent dwa sezony temu do średniej w karierze wynoszącej 37 procent. Jest jednym z najlepszych strzelców w lidze, a w tym roku powinien być nie do zatrzymania, gdy gra u boku Giannisa Antetokounmpo.
6. Ja Morant, Grizzlies
Morant opuści pierwsze 25 meczów sezonu z powodu zawieszenia za zachowanie szkodliwe dla ligi. Pomijając kwestie pozakorowe, Morant przez cały czas jest jednym z najlepszych rozgrywających w lidze. Za nim rok, w którym notował średnio 26,2 punktu, 8,1 asysty i 5,9 zbiórki na mecz.
Morant przez cały czas jest całkowicie nieustraszony, gdy podjeżdża pod kosz. Jego wynik 20,3 dysków na mecz był drugi w lidze za Gilgeousem-Alexanderem. To był silnik, który sprawił, iż atak Grizzlies osłabł. Jest jednym z najbardziej atletycznych zawodników w lidze, co sprawia, iż nie da się go zatrzymać, gdy wzbije się w powietrze.
7. Jamal Murray, Nuggetsy
Murray miał dobry sezon zasadniczy, notując średnio 20,0 punktów, 6,2 asyst i 4,0 zbiórek na mecz. Eksplodował jednak w play-offach, podnosząc swoje średnie do 26,1 punktu, 7,1 asyst i 5,7 zbiórek na mecz. Dwuosobowego meczu pomiędzy nim a Nikolą Jokicem nie dało się utrzymać.
Murray udowodnił, iż jest bardzo zdolnym strzelcem trójpoziomowym. Podniósł poziom swojej gry w najważniejszych momentach, przegrywając świetne czwarte kwarty w play-offach i pokazując, dlaczego jest jednym z czołowych rozgrywających w lidze.
8. De’Aaron Fox, Królowie
Fox kończy rok, w którym rozegrał swój pierwszy mecz All-Star, poprowadził drużynę Kings do ogromnego wzrostu o 18 zwycięstw i zdobył pierwszą w historii nagrodę Clutch Player of the Year. Jego synergia z Domantasem Sabonisem sprawiła, iż Kings mieli najlepszy atak w historii ligi. To przebiegły strażnik, który potrafi dotrzeć do swoich miejsc i wykorzystać swoją prędkość, aby siać spustoszenie w obronie.
9. James Harden, Sixers
W ciągu ostatnich kilku lat akcje nikogo nie spadły bardziej niż akcje Hardena. Wciąż jednak pozostaje marginalnym graczem na poziomie All-Star. W zeszłym sezonie pełnił w Sixers bardziej rolę rozgrywającego – jego 10,7 asyst na mecz prowadziło w lidze.
Harden nie ma już takiej siły uderzenia jak kiedyś. Jego wykończenie na obręczy może być w tej chwili nieco niepewne. Jednak w zeszłym roku udało mu się zdobywać 21 punktów na mecz, trafiając na linię rzutów wolnych i trafiając 38,5% trójek. To świetny zawodnik sezonu regularnego, który może dać przewagę każdemu zespołowi.
10. Trae Young, Hawks
Ogólne wyniki Younga w zeszłym roku wyglądały całkiem nieźle. W meczu zdobywał średnio 26,2 punktów i 10,2 asyst. Jednak jego skuteczność w rzutach za trzy punkty znacznie spadła i spadła do 33,5%. To obniżyło jego ogólną skuteczność, podobnie jak jego nieskuteczność w grze przy piłce. Jego obrona również pozostaje ogromnym minusem.
Jeśli Youngowi uda się odzyskać ten strzał, będzie mógł wrócić w górę listy. przez cały czas jest jednym z najlepszych podających w lidze.
11. Jalen Brunson, Knicks
12. Tyrese Haliburton, Pacers
13. Jrue Holiday, Celtics
14. Darius Garland, Cavs
15. Piłka LaMelo, Hornets
- Brunson wystartował jako starter Knicks, zdobywając średnio 24 punkty w karierze na mecz. Fantastycznie spisał się także w fazie play-off, z łatwością zamieniając się w najlepszego zawodnika drużyny.
- Haliburtonowi zarzucono to, iż wyglądał, jakby podał za dużo. Uciszył te obawy, notując średnio najwięcej w karierze 20,7 punktów na mecz. Jest świetnym strzelcem typu pull-up 3 i ma jedną z najlepszych wizji kortu w grze.
- Holiday pozostaje jednym z najlepszych obrońców obwodowych w lidze. W zeszłym roku był przeciążony w ataku, ponieważ przez większą część sezonu był drugą opcją Bucksów – przejście na czwartą opcję dla Celtics powinno zwiększyć jego skuteczność jako strzelca.
- Garland to solidny rozgrywający. W swojej karierze strzela za trzy punkty z 39% skutecznością, świetnie podaje i jest lepszym obrońcą, niż można by pomyśleć, biorąc pod uwagę jego 180 cm wzrostu.
- Piłka wypadła z radarów całego kraju po tym, jak kontuzja kostki ograniczyła go do zaledwie 36 meczów w zeszłym roku. Miał jednak całkiem niezły rok, kiedy leżał na parkiecie, notując średnio 23,3 punktu i 8,4 asyst na mecz.
16. Fred VanVleet, Rakiety
17. Cade Cunningham, Tłoki
18. CJ McCollum, Pelikany
19. Tyler Herro, Ciepło
20. Russell Westbrook, Clippers
- The Rockets dodali VanVleeta poza sezonem ze względu na jego wytrzymałość i przywództwo. Miał wolny rok od strzelania piłką i przez cały czas ma problemy z zapewnieniem separacji od dryblingu. Jest jednak dobrym generałem, który jako twardy obrońca nada ton.
- Cunningham nie był w stanie utrzymać się na parkiecie z powodu fatalnych kontuzji. Ale nie. W drafcie na 2021 rok z numerem 1 wyglądał dobrze, gdy był dostępny, notując w zeszłym sezonie średnio 19,9 punktu, 6,2 zbiórki i 6,0 asyst.
- McCollum przez cały czas potrafi zdobywać bramki — w zeszłym sezonie zdobywał dla drużyny Pelicans średnio 20,9 punktów na mecz, a trafiał 38,9% z 3.
- Herro ma świetne umiejętności tworzenia strzałów. W zeszłym sezonie zdobywał 20,1 punktów na mecz i pomógł zwiększyć przewagę, zdobywając 37,8 procent z 3. Jednak regularnie skupia się na defensywie. Chociaż dobrze podaje, może też mieć trudności z podejmowaniem adekwatnych decyzji w obliczu agresywnych osłon.
- Westbrook wznowił karierę w Clippers po nieudanym pobycie w Lakers. Swoimi agresywnymi jazdami przez cały czas może wywierać ogromny nacisk na felgę.
21. Mike Conley, Wilki
22. Spencer Dinwiddie, Sieci
23. Tyus Jones, Czarodzieje
24. Dennis Schroder, Raptors
25. Scoot Henderson, Blazers
- Conley umocnił drużynę Wilków, znajdując Rudy’ego Goberta w znacznie większym stopniu, niż był w stanie osiągnąć D’Angelo Russell. Stracił kilka kroków w defensywie, ale przez cały czas jest dobrym generałem parkietu.
- Powrót Dinwiddiego na Brooklyn oznaczał dla niego zmianę ról. Był świetnym dystrybutorem, notując średnio 9,1 asysty dla Nets. Jego punktacja spadła, głównie z powodu spadku liczby strzałów. To powinien być dla niego sygnał na radarze.
- Przez lata Jones był jednym z najstabilniejszych rezerwowych i podstawowych zawodników w lidze. To solidny weteran, który potrafi wszystkiego po trochu.
- Schroder ma za sobą występ w Pucharze Świata FIBA, podczas którego był jednym z najlepszych zawodników turnieju. Odegrał także kluczową rolę w fazie play-off Lakers. Jego największym problemem w NBA jest to, iż próbuje zrobić zbyt wiele, ale ma świetną prędkość, a kiedy jest skupiony w defensywie, może być bardzo destrukcyjny.
- Hendersona, nie. Trzeci wybór w drafcie na rok 2023 to wybuchowy sportowiec, który powinien być w stanie dotrzeć do krawędzi, aby tworzyć dla kolegów z drużyny w Portland. Powinien gwałtownie awansować na tę listę, gdy zdobędzie więcej doświadczenia w lidze.
26. D’Angelo Russell, Lakers
27. Collin Sexton, Jazz
28. Jevon Carter, Byki
29. Markelle Fultz, Magia
30. Tre Jones, Spurs
- Russell to dobry strzelec, który ma za sobą trudną fazę play-off, w której był atakowany w defensywie i miał problemy z doborem strzałów.
- Sexton to zapalony zawodnik, który potrafi dobiec do krawędzi i strzelać seriami. W zeszłym sezonie radykalnie poprawił swoją skuteczność w rzutach za trzy punkty, aż do 39 procent, rozwiązując tym samym problemy ze swoją efektywnością.
- Carter nie jest prawdziwym rozgrywającym, gra bardziej bez piłki, jak strzelec z dystansu. Jest nieustępliwym obrońcą w punkcie ataku, który ma ograniczone możliwości ofensywne.
- Fultz całkowicie zmienił swoją grę. przez cały czas ma problemy ze strzelaniem, ale stał się dobry praktycznie we wszystkim innym.
- Jones to niedoceniany rozgrywający, który powinien dobrze pasować do Victora Wembanyamy. Ma dobrą wizję boiska i zdobywa punkty, ale jego rzut za trzy punkty jest niepewny.
