1. „Dlaczego nie możesz być jak inne dzieci?”
Każdy rodzic miewał momenty frustracji, kiedy dziecko nie potrafiło sprostać jego oczekiwaniom – nie zachowywało się tak, jakbyśmy tego chcieli, nie wykonywało poleceń, nie było „idealne”.
W takich chwilach łatwo jest porównać dziecko do innych. Może wydaje się nam, iż to pomoże mu się zmotywować, być lepszym. Niestety, nie ma nic bardziej szkodliwego niż porównywanie dziecka do innych.
Każdy maluch rozwija się w swoim tempie, ma własne zdolności i talenty, a to, co dla jednego dziecka jest łatwe, może być trudne dla innego. Używając tego typu porównań, nieświadomie podważamy poczucie wartości dziecka, sprawiając, iż zaczyna ono myśleć, iż nie jest wystarczająco dobre.
Pamiętajmy, iż każde dziecko jest unikalne. Zamiast porównywać, warto skupić się na jego indywidualnych osiągnięciach i wysiłkach. jeżeli chcesz, by dziecko poczuło się wartościowe, pochwal jego starania, a nie tylko efekty.
2. „Przestań płakać, to nie koniec świata!”
Dla ciebie rodzicu to może i nie koniec świata. Ale twoje dziecko może tak to czuć! Płacz jest naturalną reakcją na frustrację, smutek, ból, strach czy rozczarowanie. Dzieci nie mają jeszcze wykształconych mechanizmów radzenia sobie z emocjami w sposób, który znamy z naszej dorosłej perspektywy.
Dlatego każda emocja, która je dotyka, jest bardzo silna i nie zawsze łatwa do opanowania. Kiedy mówimy do dziecka: „Przestań płakać, to nie koniec świata!”, nie tylko ignorujemy jego uczucia, ale również uczymy je, iż nie ma miejsca na wyrażanie emocji.
Zamiast tego, warto pokazać dziecku, iż jego uczucia są ważne i iż rozumiemy jego ból. Możemy powiedzieć: „Widzę, iż jesteś smutny, to musi być trudne. Chcesz, żebym ci pomogła?”. Tego typu podejście nie tylko wspiera dziecko emocjonalnie, ale też uczy go, jak radzić sobie z emocjami w przyszłości.
3. „Zawsze musisz być grzeczny”
„Bądź grzeczny” – to jedno z najczęściej wypowiadanych przez rodziców zdań. Jednak, kiedy mówimy dziecku, iż zawsze musi być grzeczne, nieświadomie nakładając na nie presję, sprawiamy, iż dziecko zaczyna utożsamiać siebie wyłącznie z byciem posłusznym, a nie z byciem sobą.
To może prowadzić do tłumienia własnych emocji, pragnień czy potrzeby wyrażenia siebie. Grzeczność nie powinna być celem samym w sobie, ale jednym z elementów kształtowania dobrej relacji z innymi ludźmi.
Dzieci uczą się granic i szacunku do siebie i innych, nie poprzez bezwzględne „bycie grzecznym”, ale przez zrozumienie, kiedy i dlaczego pewne zachowania są odpowiednie, a inne – nie. Zamiast tego, warto mówić: „Pamiętaj, iż trzeba szanować innych i być uprzedzonym do ich uczuć.”
To, jak mówimy do dzieci, ma ogromne znaczenie w kształtowaniu ich przyszłości i poczucia bezpieczeństwa. Warto dawać im przestrzeń do bycia sobą, do wyrażania emocji, a także do rozwoju w swoim własnym tempie. Pamiętajmy, iż każde dziecko zasługuje na akceptację i miłość, bez względu na to, jakie ma cechy, jak radzi sobie w danej chwili czy jakie popełnia błędy.