Tomasz Kłos o meczu Polska - Włochy: oszukałem Nestę, trafiłem do siatki. Duma była wielka!

PIŁKA NOŻNA. 12 listopada minęło dwadzieścia lat od towarzyskiego meczu Polska - Włochy w Warszawie. "Biało-czerwoni" pokusili się o dużą niespodziankę i pokonali Squadrę Azzurę 3:1! Jedną z bramek zdobył wówczas obrońca Tomasz Kłos. Jak wspomina tamto spotkanie?

Mecz odbył się na starym stadionie Legii Warszawa przy ulicy Łazienkowskiej. Polacy na początku zaskoczyli Włochów, w 6 minucie objęli prowadzenie po kapitalnym uderzeniu Jacka Bąka, natomiast w siedemnastej na 2:0 podwyższył Tomasz Kłos, który wykorzystał dośrodkowanie Jacka Krzynówka z rzutu wolnego i strzałem głową pokonał Francesco Toldo! Włosi gwałtownie poderwali się do ataku i już w 19 minucie zmniejszyli straty, bramkę uzyskał Antonio Cassano, który wtedy dopiero zaczynał swoją karierę w reprezentacji Italii.

Mecz długo trzymał w napięciu, aż w 84 minucie rywali dobił Jacek Krzynówek, trafiając na 3:1! Mimo, iż była to potyczka towarzyska, to jednak dostarczyła ogromnej euforii samym piłkarzom i kibicom. W 1985 roku Polska pokonała Włochy 1:0 w eliminacjach do mundialu w Meksyku i adekwatnie przez kolejne 18 lat czekaliśmy, aż pierwsza reprezentacja "biało-czerwonych" pokona rywala z prawdziwego światowego topu! Traf chciał, iż ponownie byli to Włosi.

W latach 90. minionego stulecia konfrontacji Polski z Italią nie było wiele. W 1997 roku, w eliminacjach do mundialu we Francji nasza reprezentacja spotkała się ze Squadrą Azzurą dwukrotnie. Na Stadionie Śląskim w Chorzowie padł remis 0:0, w rewanżu w Neapolu Polacy przegrali 0:3. Lepsze wspomnienia z batalii przeciwko Włochom w tamtej dekadzie mieli natomiast ówcześni młodzieżowcy. W 1992 roku, na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie nasza reprezentacja rozbiła Italię 3:0, natomiast rok później kadra Polski do lat 16 ograła włoskich rówieśników 1:0 w finale Mistrzostw Europy w Turcji.

W 2003 roku Włosi byli aktualnymi wówczas wicemistrzami Europy, zaś trzy lata później, na niemieckich boiskach wywalczyli mistrzostwo świata pokonując po rzutach karnych Francję (co interesujące z tą reprezentacją w 2000 roku przegrali 1:2 w finale Euro w Belgii i Holandii). Do Warszawy przyjechała ekipa wielkich gwiazd. Jak wspomina je 50-letni w tej chwili Tomasz Kłos, były obrońca m.in. Boruty Zgierz, ŁKS Łódź, Wisły Kraków czy niemieckich klubów FC Kaiserslautern, FC Koeln oraz francuskiego AJ Auxerre? Dziś udziela się m.in. jako ekspert w różnych stacjach telewizyjnych czy kanałach sportowych.

Tomasz Kłos: - To było na pewno wspaniałe przeżycie walczyć z takimi piłkarzami jak Christian Vieri, Alessandro Nesta, Antonio Cassano, Francesco Toldo i jeszcze wieloma innymi. Nie potrzebowaliśmy dodatkowej motywacji przed tym meczem, wystarczył sam fakt rywalizacji z takimi gwiazdami. My stanowiliśmy wtedy siłę jako drużyna i byliśmy skuteczniejsi.

Pan też wpisał się na listę strzelców, podwyższając wynik na 2:0. Jak pan zapamiętał tę sytuację?

Tomasz Kłos: - Jeden z Włochów sfaulował Kamila Kosowskiego na prawej stronie boiska. Mieliśmy rzut wolny, w pole karne rywali dośrodkował piłkę Jacek Krzynówek, skierował ją na tak zwany krótki słupek. Ja walczyłem wtedy bezpośrednio z Nestą, uciekłem mu i celnie uderzyłem głową! Cóż mogę powiedzieć, jest co wspominać.

Warto zresztą podkreślić, iż fantastyczny doping zafundowali nam kibice. Na starym stadionie Legii, choć na trybunach mieściło się najwyżej 10 tysięcy kibiców, zawsze panowała świetna atmosfera, mogliśmy liczyć na mocny doping. Momentami czuliśmy ciarki na ciele!

Kogoś z Włochów zapamiętał pan szczególnie z tego meczu?

Tomasz Kłos: - Na pewno Vieriego, wtedy gwiazdę Interu Mediolan. Zapamiętałem Antonio Cassano, który wtedy zaczynał grę w pierwszej reprezentacji Włoch, strzelił nam zresztą bramkę. Kogo jeszcze? Choćby Gennaro Gattuso, Christiana Panucciego, wspomnianego Nestę. Oni dawali wiele zarówno kadrze jak i swoim ówczesnym klubom. Byli podporą reprezentacji, która trzy lata później wywalczyła mistrzostwo świata.

Tomasz Kłos: - Cóż, o ten awans walczyliśmy w grupie do samego końca. Myślę, iż wpływ na końcowy wynik miał z pewnością mecz z Łotwą w Warszawie, który przegraliśmy 0:1, a to był początek eliminacji. Niestety, porażka na swoim boisku spowodowała, iż gdzieś później tych punktów nam zabrakło. Na finiszu eliminacji Łotysze pokonali Szwedów 1:0 i zapewnili sobie udział w barażu o awans do finału. Cóż, wtedy doszło do dużej niespodzianki, dziś wygląda to inaczej. Albańczycy czy Mołdawianie odbierają punkty nam oraz Czechom, ale to aż tak bardzo już nie dziwi.

Tomasz Kłos: - W meczach reprezentacji zdobyłem sześć goli, jak na obrońcę jest to bardzo dobry wynik (Kłos wystąpił w 69 spotkaniach kadry w latach 1998-2006 - przyp. autora). Identycznym w ostatnich latach może pochwalić się tylko Kamil Glik. Powiem tak, cenię sobie każdą bramkę, zdobytą w meczach reprezentacji. Zagrać w koszulce z orzełkiem i wpisać się na listę strzelców - to wielka sprawa. Trzeba przy tym zaznaczyć, iż obrońca zawsze ma tych sytuacji mniej. Faktem jest jednak, iż zdobycie gola w pojedynku z takim rywalem jak Włochy, smakuje szczególnie. Duma pozostało większa, tym bardziej, iż krył mnie wtedy Nesta, jeden z najlepszych wówczas obrońców na świecie.

Tomasz Kłos: - Następuje zmiana pokoleniowa, przychodzą kolejni selekcjonerzy. Myślę, iż brakuje tej stabilizacji w drużynie, nie widać chemii między zawodnikami. Starsi piłkarze odchodzą, zastępują ich młodzi, ale i oni muszą pokazywać więcej wartości.

Niestety, od czasów trenera Adama Nawałki oraz Euro 2016, kiedy dotarliśmy do ćwierćfinału, sytuacja wcale się nie poprawia. O ile wtedy klarowne było, kto i na jakiej pozycji zagra, tak teraz wcale nie jesteśmy pewni, jak będzie wyglądała wyjściowa jedenastka w poszczególnych spotkaniach.

Michał Probierz szuka, próbuje nowych zawodników, nie ma tej stabilności. Z drugiej strony myślę, iż więcej należy oczekiwać też od samych piłkarzy. Selekcjonerzy w ostatnim czasie często się zmieniali a styl gry jaki był, taki jest. Wiadomo, nowy trener powinien mieć wpływ na postawę zespołu, ale jeżeli zawodnicy nie dadzą od siebie nic więcej, to obojętnie kto byłby selekcjonerem, nic się nie poprawi...

Dziękuję za rozmowę.

PIOTR STAŃCZAK

POLECAM: