Sergi Barjuan, legenda FC Barcelony o spotkaniu Hiszpania - Polska: to mój szczególny mecz!

Piotr Stańczak: Mimo, iż pojedynek nie miał większej historii, była to tylko towarzyska potyczka, to dla Ciebie na pewno okazał się szczególny. Debiut w kadrze narodowej, zdobyty gol już w 18 minucie. To bardzo miłe wspomnienia!
Sergi Barjuan: - Trzeba przypomnieć, iż w tamtym czasie nasza reprezentacja przygotowywała się do do wyjazdu na finały Mistrzostw Świata w Stanach Zjednoczonych. Dla mnie to był praktycznie jedyny mecz w kadrze narodowej przed wyjazdem do USA. Tamto spotkanie w Teneryfie było dla mnie szczególne, po raz pierwszy miałem okazję zagrać z doświadczonymi reprezentantami Hiszpanii. Warto dodać, iż raptem kilka miesięcy wcześniej zadebiutowałem w pierwszej drużynie FC Barcelony i w ogóle zacząłem swoją profesjonalną, seniorską karierę w piłce nożnej.
Na koncie masz jednak występy w młodzieżowej reprezentacji Hiszpanii. Warto przypomnieć, iż olimpijska reprezentacja Polski rywalizowała z zawodnikami z twojego pokolenia w finale igrzysk w Barcelonie, na Camp Nou Hiszpania wygrała 3:2 po dramatycznym pojedynku i zwycięskim golu w samej końcówce!
- Nie brałem akurat udziału w tej imprezie, ale pamiętam, iż to było duże piłkarskie święto w Barcelonie. Padło wiele bramek, były emocje, to zawsze podoba się kibicom. Ja występowałem w reprezentacji Hiszpanii do lat 21 już od następnego sezonu, ostatecznie zajęliśmy trzecie miejsce w Młodzieżowych Mistrzostwach Europy, w finale pokonaliśmy Francję.
Jak przyjęli cię starsi koledzy z reprezentacji?
- Dobrze się zaaklimatyzowałem. Z wieloma reprezentantami grałem już na co dzień w Barcelonie, choćby Antonem Beguiristainem, Jose Mari Bakero, Josepem Guardiolą, bramkarzem Andonim Zubizarettą, Julio Salinasem, poza tym czołowymi zawodnikami reprezentacji byli między innymi: Fernando Hierro, Jose Luis Caminero. Ówczesny selekcjoner Hiszpanii Javiera Clemente powiedział mi krótko: możesz grać tak jak w Barcelonie, bo w tej chwili jesteś najlepszym lewym obrońcą w Hiszpanii.
Wróćmy do samego meczu. Hiszpania objęła prowadzenie po twoim golu, jak wspominasz tę konkretną sytuację?
- jeżeli dobrze pamiętam, Hierro podał piłkę Salinasowi, ten zagrał na do mnie na lewą stronę boiska. Wbiegłem w pole karne i strzeliłem celnie w długi róg bramki Polaków! Jak okazało się po latach, był to jedyny gol, jakiego zdobyłem w pierwszej reprezentacji Hiszpanii, a rozegrałem w niej 56 spotkań (do 2002 roku – przypisek Piotra Stańczaka).
Wystąpiłeś w czterech wielkich turniejach – finałach mistrzostw świata w 1994 i 1998 roku oraz mistrzostw Europy w 1996 i 2000. Mieliśmy wielu świetnych piłkarzy, ale mimo tego nigdy nie zdobyliście w tamtych latach żadnego cennego trofeum. Dlaczego?
- Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. jeżeli chcesz wygrywać wielkie turnieje, musisz mieć w drużynie nie tylko bardzo dobrych piłkarzy. Potrzebne jest także szczęście w decydujących momentach, a my niestety czasem nie mieliśmy go… Można przypomnieć mistrzostwa świata w USA, nasz mecz przeciwko Włochom w ćwierćfinale. Mauro Tasotti rozbił nos Luisowi Enrique, wszystko działo się w polu karnym Italii, ale sędzia (Węgier Sandor Puhl – przypisek Piotra Stańczaka) nie podyktował dla nas rzutu karnego, nie wyrzucił rywala z boiska. Przegraliśmy 1:2, gola w końcówce meczu strzelił nam Roberto Baggio. Z kolei dwa lata później, także w ćwierćfinale zagraliśmy przeciwko gospodarzom Euro, Anglii, przegraliśmy w rzutach karnych 2:4, mecz po dogrywce zakończył się remisem 0:0. Szkoda zwłaszcza tych dwóch wielkich turniejów, bo mieliśmy naprawdę mocny zespół. o ile jednak chcesz wygrać mistrzostwa świata czy Europy, musisz mieć świetnych piłkarzy, dobrą atmosferę i wielu momentach potrzebne jest szczęście. Jak już wspomniałem, nam tego szczęścia brakowało.
Z drugiej strony może przyczyną porażek Hiszpanii w mistrzostwach był brak gwiazd takiego formatu, wielkich indywidualności lat 90. jak Romario, Roberto Baggio czy Christo Stoiczkow. Zgodzisz się z moją opinią?
- Gwiazdy są ważne, ale na wyniki drużyny pracuje cała drużyna oraz sztab trenerski, nie jeden piłkarz. Choćby miał wielkie umiejętności, nigdy sam nie wygra meczu i żadnego turnieju. Romario i Baggio, Stoiczkow, też mieli wokół siebie bardzo dobrych graczy i wzajemnie się wspierali.

Twoi młodsi koledzy z reprezentacji Hiszpanii osiągnęli w XXI wieku to, co wcześniej nie udało się twojemu pokoleniu. Dwukrotnie zostali mistrzami Europy, raz mistrzami świata. Można w ogóle porównać te zespoły, kadrę Hiszpanii z lat 90. z tą, która wygrywała później wielkie turnieje?
- Trudno porównać. Piłkarze z mojego pokolenia i ci nieco starsi nie byli z pewnością gorsi pod względem indywidualnych umiejętności. Nasz zespół, który później wygrywał mistrzostwa świata i Europy, tworzyli natomiast gracze, którzy w tym czasie byli w życiowej formie, wszyscy piłkarze znajdowali się w wyśmienitej dyspozycji, Xavi, Iniesta i wielu innych. Właśnie wtedy przeżywali swój najlepszy czas w karierze. W zespole zagrały wszystkie elementy – wysokie umiejętności, świetna atmosfera, szczęście, bo ono też jest bardzo potrzebne.
Gwiazdą Barcelony jest w tej chwili Robert Lewandowski, mój rodak. W ostatnim czasie nie brak jednak krytycznych opinii pod jego adresem, w tym sezonie jest mniej skuteczny. Wygląda na to, iż nie ma teraz dobrej passy...
- Słabsze momenty zdarzają się każdemu, jeżeli tu, w Barcelonie, przegrasz jeden czy dwa mecze, już można mówić, iż jest to zły czas dla drużyny. jeżeli chodzi o Roberta, on najlepiej czuje się jako ten środkowy napastnik, w obrębie pola karnego rywala. jeżeli musi operować piłką w bocznych strefach boiskach, wychodzić zbyt daleko od pola karnego przeciwników, wtedy traci wiele swoich atutów, nie czuje się komfortowo.
Wiele słów krytyki spada na Roberta także w Polsce, za słabszą w ostatnich miesiącach grę w reprezentacji Polski. To nasza wielka gwiazda, ciąży na nim ogromna presja, ale z drugiej strony sam meczu nie wygra…
- Ta presja to jest coś zupełnie normalnego. jeżeli zawodnik, szczególnie takiego pokroju jak Robert, spisuje się słabiej, zawsze spotka go krytyka. To doświadczony piłkarz, z dużymi oczekiwaniami musiał radzić sobie już grając w Niemczech. jeżeli występujesz w takich klubach jak Bayern Monachium czy FC Barcelona, spotykasz się z presją w każdym momencie i musisz być gotowy do walki o najwyższe cele. Robert to profesjonalista, cały czas dba o swoją formę, sylwetkę.
Za kilka miesięcy czekają nas finały Mistrzostw Europy w Niemczech. Czego spodziewasz się po tej imprezie. Zagrają w niej 24 zespoły, nie brak opinii, iż to jednak zbyt duża liczba finalistów.
- Myślę, iż UEFA stara się ostatnio zmieniać formułę turniejów ze względów finansowych. Im więcej drużyn w mistrzostwach, tym więcej meczów, a więc i szans na to, aby zarobić większą ilości pieniędzy. Zbyt częste tego typu zmiany mogą okazać się jednak mało komfortowe i spotykać z krytyką ze strony kibiców.
Dziękuję za rozmowę.

- Był to nasz pierwszy mecz pod wodzą nowego selekcjonera Henryka Apostela. Szykowaliśmy się do eliminacji do Mistrzostw Europy w Anglii. Ta nowa kadra była już wtedy odmłodzona, do głosu coraz bardziej dochodzili w niej olimpijczycy - Andrzej Juskowiak, Wojciech Kowalczyk, Jurek Brzęczek, Marek Koźmiński oraz inni. Hiszpanów prowadził z kolei Javier Clemente. Oni również mieli bardzo silny zespół. Ponieważ występowałem wtedy w Atletico Madryt, znałem wszystkich reprezentantów Hiszpanii, na co dzień rywalizowaliśmy ze sobą w lidze. Spotkanie też dostarczyło bardzo wiele emocji. Ja stoczyłem mnóstwo pojedynków zwłaszcza z Sergi Barjuanem, który zdobył gola na 1:0 dla gospodarzy. Znałem jego czy Alberta Ferrera z Barcelony. To byli szybcy, twardzi, boczni obrońcy. Naszą akcję bramkową zapoczątkował Wojtek Kowalczyk, przeprowadził szybki rajd, ale nie zdołał oddać strzału na bramkę Hiszpanów, bo piłkę w ostatniej chwili wybił mu obrońca. Trafiła jednak do mnie a ja strzeliłem lewą nogą do siatki. Choć to był mecz towarzyski, to na pewno wynik 1:1 nas ucieszył.

Polska: Woźniak - Grembocki, Łapiński, Bąk (46. Staniek), Jegor - Kosecki, Lewandowski (78. Czerwiec), Brzęczek, Jałocha (72. Jaskulski) - Kowalczyk, Juskowiak (63. Bałuszyński). Trener Henryk Apostel.