Inaki Astiz. To za niego trzyma dziś kciuki Marek Papszun

1 godzina temu

Jeżeli ziści się najbardziej prawdopodobny scenariusz, o którym pisaliśmy w piątek, Marek Papszun przejmie Legię Warszawa, ale dopiero w przerwie zimowej. Oznacza to, iż zamykając swoje sprawy w Rakowie Częstochowa, 51-letni trener jednocześnie po cichu mocno trzymałby kciuki za Inakiego Astiza.

Przy takim obrocie wydarzeń Hiszpan dokończyłby Legii tę rundę. A to jeszcze aż siedem meczów, od których naprawdę wiele zależy. Legia – być może wbrew pozorom – przez cały czas ma bardzo dużo do wygrania.

Inaki Astiz powalczy o siebie i… Marka Papszuna

Trudno zakładać, by ekipa z Łazienkowskiej była w stanie powalczyć o mistrzostwo, to już raczej temat zamknięty. Wciąż jednak daleki od fantastyki jest wariant, w którym przystąpi ona do rundy wiosennej z realnymi szansami na top4 i dalszą przygodą w europejskich pucharach.

Jasne, brzmi to jak coś niezwykle odległego w momencie, gdy Wojskowi mają punkt przewagi nad strefą spadkową. Ekstraklasowa tabela jest jednak mocno spłaszczona i choćby teraz strata do piątego Radomiaka Radom wynosi raptem pięć „oczek”.

A na papierze Legia ma sprzyjający terminarz. W lidze zostały jej cztery mecze i mimo wszystko za każdym razem będzie faworytem.

Lechia Gdańsk u siebie
Motor Lublin na wyjeździe
dwa spotkania z Piastem Gliwice (jedno zaległe z 1. kolejki)

Lechia ma mocne atuty w ofensywie (Bobcek, Mena), ale pozostaje zespołem strasznie nierównym, który nie potrafi złapać lepszej serii. No i liczby nie kłamią: mówimy o najgorszej defensywie ligi (32 stracone gole). W trwającym sezonie zaledwie dwa razy zagrała na zero z tyłu, w siedmiu ostatnich spotkaniach zawsze traciła przynajmniej jedną bramkę. Do tego Lechia raczej nie lubi wyjazdów do stolicy. Ostatnie cztery wizyty na stadionie Legii to cztery porażki.

Motor najgorsze ma za sobą, ale skoro wrócił do ustawień fabrycznych, preferuje styl gry, który potentatom pasuje, bo idzie na wymianę ciosów, zamiast się murować. Takie podejście zapewnia widowisko i czasami daje lublinianom pożądany wynik, jednak często jest dla nich bronią obosieczną. Piast Gliwice Daniela Myśliwca prawdopodobnie będzie bardziej pragmatyczny, posiadanie piłki przestało być dogmatem, ale wciąż mówimy o drużynie zamykającej tabelę.

Jest więc na kim punktować, choćby będąc w głębokim dołku.

Nadal może być dobrze w Ekstraklasie i pucharach

Kalendarz w Lidze Konferencji także daje nadzieję. Poza trudnym bojem ze Spartą Praga Legię czekają starcia z Noah z Armenii i Lincolnem z Gibraltaru.

Ci drudzy niedawno upokorzyli Lecha Poznań, pamiętamy. To jednak powinno oznaczać, iż Wojskowym nie przejdzie przez myśl lekceważenie tego przeciwnika. No i w przeciwieństwie do Kolejorza, grają z nim u siebie, co ma duże znaczenie. Lincoln poza swoim sztucznym boiskiem prezentuje się znacznie gorzej. W fazie ligowej LK na wyjeździe zdążył już dostać 0:5 od Zrinjskiego Mostar.

Noah to trochę wyższa półka, ale skoro ostatnio na jego terenie wygrała Sigma Ołomuniec, nie mówimy o jakiejś misji niemożliwej. Dziewięć punktów na koniec jawi się jako realny scenariusz. Taki dorobek powinien zapewnić przynajmniej fazę play-off na wiosnę.

Ma zatem Inaki Astiz pole do popisu. On przecież również walczy o swoją przyszłość, może pokazać szerszej publiczności, iż rokuje jako pierwszy trener. Na razie idzie mu kiepsko. O ile z Celje Legia rozegrała jeden z lepszych meczów w okresie i przegrała pechowo, o tyle w lidze ledwo wyszarpała remis z Widzewem i skompromitowała się przed własną publicznością z Termaliką. Hiszpan ma co udowadniać.

Od tego, jak Astiz dowiezie końcówkę roku zależy to, w jakim punkcie pracę w Legii rozpocznie Marek Papszun. Czy pozostanie mu już tylko budowanie na zgliszczach pod kątem nowego sezonu, czy może jeszcze będzie miał prawo myśleć o realizacji ambitniejszych celów w drugiej części rozgrywek.