Skandal w mistrzostwach. Nowy zawodnik Falubazu znów niepokonany

AUSTRIA

Po dłuższym okresie niebytu, powróciły nominalne mistrzostwa tego kraju. Choć miały one charakter wspólny, bowiem zmagania połączono z czempionatem Słowenii, to co ciekawe, złoty medalista był już z góry znany. A wszystko to dlatego, gdyż jedynym reprezentantem Austrii był wyłącznie Daniel Gappmaier. Drugi z zawodników – Sebastian Kössler, z powodu kontuzji musiał przedwcześnie zakończyć sezon, a Alexander Schaaf z kolei po raz ostatni na torze pojawił się w 2023 roku. Speedway tutaj jest kolejnym przykładem egzotyki, gdzie choć w mniejszym stopniu to najważniejsze, iż istnieje i są tu zapaleńcy, którym zależy, aby te tradycje były kontynuowane tak długo, jak jest to możliwe.

Wyniki:
1. Daniel Gappmaier

BELGIA

W 2025 roku ponownie odbyły się Indywidualne Mistrzostwa Belgii. Przypomnijmy, iż zmagania te powróciły w 2024 roku po dziesięcioletniej przerwie, co było dużym wydarzeniem dla miejscowych fanów „czarnego sportu”. W tym sezonie rozegrano je na dystansie dwóch turniejów i oczywiście w Heusden Zolder – jedynym czynnym torze, gdzie w 2001 roku rozegrano finał Indywidualnych Mistrzostw Europy. Zawody miały charakter otwarty, z tym wyjątkiem, iż do udziału mogli zgłosić się wyłącznie zawodnicy o podobnym poziomie sportowym. Złoto tym razem wpadło w ręce Johny’ego Kinable’a, srebro i brąz wywalczyli natomiast Holendrzy – odpowiednio Tygo Boersma i Remon Huizinga.

Wyniki:
1. Johnny Kinable [Belgia]
2. Tygo Boersma [Holandia]
3. Remon Huizinga [Holandia]

FINLANDIA

W tym roku w Kraju Tysiąca Jezior udało się rozegrać jedynie dwie imprezy, a były to Indywidualne Mistrzostwa Finlandii oraz mecz towarzyski pomiędzy ekipami Wschodu i Zachodu. Ponownie równych nie miał sobie Jesse Mustonen, który tym samym obronił tytuł wywalczony również w okresie 2024. Podium uzupełnili Roni Niemelä i Jani Änkiläinen. Co ciekawe, aby rozstrzygnąć kwestię srebrnego i brązowego medalu, konieczne było przeprowadzenie losowania, ponieważ przez obficie padający deszcze nie udało się odjechać wszystkich programowych wyścigów.

Wyniki:
1. Jesse Mustonen
2. Roni Niemelä
3. Jani Änkiläinen

FRANCJA

W sezonie 2025 udało się wyłonić zarówno Drużynowego Mistrza Francji, jak i najlepszego zawodnika w klasyfikacji indywidualnej. jeżeli chodzi o Ligue Nationale de Speedway, ze złota mogło cieszyć się MC Marmande. Ośrodek ten powrócił na szczyt po nieudanym 2024 roku, w którym nie tylko nie zakwalifikował się do meczu finałowego, ale zakończył rozgrywki na ostatnim miejscu w tabeli.

Indywidualnie natomiast, na przestrzeni dwóch rund, najlepszy okazał się Niemiec Lukas Fienhage. Na podium stanęli również Mathias Trésarrieu oraz Tino Bouin. W dwurundowym cyklu o medale rywalizowali także Dimitri Bergé i David Bellego, jednak ta dwójka pojawiła się jedynie w marcu podczas inauguracji w La Réole. W czerwcowej rundzie w Mâcon zabrakło ich ze względu na zobowiązania w Metalkas 2. Ekstralidze.

HOLANDIA

Odkąd w 2023 roku w Veenoord otwarto zupełnie nowy obiekt to klasyczny speedway małymi kroczkami zaczął w Holandii odżywać. Udało się wznowić rozgrywanie krajowych mistrzostw, a także tradycyjnego Złotego Kasku w międzynarodowej obsadzie. W tym sezonie już w kwietniu wyłoniono indywidualnych medalistów. Złoty krążek trzeci raz z rzędu wpadł w ręce Miki Meijera, który triumfował również w sezonach 2023 i 2024. Srebro zawisło na szyi młodego Brytyjczyka Ace’a Pijpera, natomiast brąz wywalczył Henry van der Steen.

Wyniki:
1. Mika Meijer
2. Ace Pijper
3. Henry van der Steen

ŁOTWA

Łotysze od lat wyłaniają medalistów krajowych mistrzostw w formule jednego turnieju. Następnie jego wyniki dzielone są na dwie klasyfikacje: seniorską oraz juniorską. W tym roku chyba nie powinno nikogo dziwić, iż w Daugavpils triumfatorem po raz kolejny został Andrzej Lebiediew. Dla nowego zawodnika Falubazu Zielona Góra jest to następny medal z najcenniejszego kruszcu w bogatej kolekcji. Wśród młodzieżowców na najwyższym stopniu podium stanął Nikita Kaulin. Oczywiście w turnieju nie zabrakło również polskich zawodników, czego najlepszym dowodem jest srebrny medal wywalczony przez Jakuba Jamroga.

NORWEGIA

Ten sezon był pełną dominacją drużyny z Oslo. Zespół ten wygrał wszystkie cztery rundy ligowe, deklasując pozostałą konkurencję, a także sięgnął po tytuł Drużynowego Mistrza Norwegii, który rozgrywany jest w odrębnej formule. Na tym jednak ich sukcesy się nie skończyły. Do bogatej kolekcji dorzucili również srebrny krążek wywalczony w zmaganiach parowych.

Najwięcej jednak działo się w Indywidualnych Mistrzostwach Norwegii, które śmiało można powiedzieć, iż odbiły się sporym echem. Głównie za sprawą wydarzeń, do jakich doszło w trakcie trwania zawodów. W pierwszym półfinale Glenn Moi wjechał w taśmę, wobec czego sędzia zawodów – Pani Tine Johanssen, zgodnie z regulaminem wykluczyła 28-latka. Nie byłoby w tym niczego dziwnego, gdyby nie to, iż Norweg o całą tę sytuację miał spore pretensje, a choćby miał dosadnie gestykulować w stronę wieżyczki sędziowskiej. Być może właśnie to zajście spowodowało, iż JURY zawodów na czele z Panią arbiter… zdyskwalifikowali całkowicie Moi’a, przez co finalnie ten nie został sklasyfikowany w turnieju. Ze złota więc mógł się cieszyć Truls Kamhaug.

RUMUNIA

Rumunia stała żużlem, ale w poprzednim wieku. W latach osiemdziesiątych odbywały się choćby test mecze z polskimi drużynami, rozgrywane w naszym kraju. Ponadto rumuńscy zawodnicy startowali w eliminacjach do mistrzostw świata. Dziś speedway w kraju Drakuli to już tylko sporadyczne eventy z minimalną ilością uczestników. W 2024 roku zrównano z ziemią stadion żużlowy w miejscowości Sibiu, więc na chwilę obecną pozostał tylko jeden czynny obiekt. To właśnie w Braili realizowane są najważniejsze wydarzenia, takie jak krajowe mistrzostwa czy Puchar MACEC. Tegoroczny czempionat Rumunii składał się z trzech turniejów, które rozegrano od piątku do niedzieli. Na każdym z turniejów zjawiła się liczna, około tysięczna grupa widzów. Ścigano się przy tym w kilku kategoriach.

SŁOWACJA

Otwarte mistrzostwa Słowacji na torze w Žarnovicy to już można powiedzieć żużlowa tradycja. Korzystając z szerokości toru, w zawodach udział wziąć może większa liczba zawodników. I tak oto krajowe zmagania realizowane są z udziałem 25 uczestników, a każdy wyścig odbywa się w pięcioosobowej obsadzie. Po odjechaniu 25 biegów rozgrywa się wielki finał, w którym startuje z kolei najlepsza szóstka. W tym roku ponownie Martin Vaculik potwierdził, iż to on rządzi i dzieli we własnym kraju. Dla Słowaka to piąty wywalczony tytuł z rzędu.

Wyniki:
1. Martin Vaculik
2. Mateusz Szczepaniak [Polska]
3. Oliver Berntzon [Szwecja]

SŁOWENIA

Słoweńcy w tym roku mistrzostwa zorganizowali w połączeniu z Austrią. Jeden z turniejów rozegrał się w Lendavie, natomiast finał miał miejsce w Mureck. Ciekawostką był regulamin tegoż cyklu, gdyż w przypadku danego zawodnika liczył się wynik tylko z jego najlepszej rundy. Tym samym osobną dekorację mieli Słoweńcy, a także Austriak.

Wyniki:
1. Matic Ivačič
2. Anže Grmek
3. Sven Cerjak

UKRAINA

Mimo trwającej wojny na Ukrainie, działacze robią wszystko, by utrzymać żużel w jak najlepszej kondycji. W tym roku udało się rozegrać indywidualne mistrzostwa, a także puchar. Warto z tego miejsca napisać, iż triumfatorem tego drugiego cyklu był Witalij Łysak. Kariera 34-latka jeszcze niedawno znajdowała się na ostrym zakręcie, bowiem z dnia na dzień został wcielony do armii. Udało mu się wrócić do ścigania i sięgnąć po złoto w pucharze. jeżeli chodzi o mistrzostwa to te padły łupem Andrija Karpowa.