Serce czy rozum? Kto zdobędzie medale młodzieżowych mistrzostw świata?

4 godzin temu

Aż trudno uwierzyć, iż do zakończenia rozgrywanych w Polsce 25. Mistrzostw Świata w Piłce manualnej Mężczyzn do lat 21 zostały tylko cztery mecze. Oznacza to, iż ze wszystkich zaplanowanych 116 spotkań odbyło się już 112. Zmagania toczyły się w czterech miastach – w Płocku, Katowicach, Sosnowcu i Kielcach, ale to w Arenie Katowice poznamy zespoły, które wywalczą medale.

O siódme miejsce zagrają Słowenia i Norwegia (niedziela, 29 czerwca, godzina 12.00), o piątą lokatę zmierzą się Egipt z Niemcami. (godz. 14.30). W meczu o trzecie miejsce o godz. 17.00 Wyspy Owcze zagrają ze Szwecją, a w wielkim finale o godz. 19.30 czeka nas starcie Portugalii i Danii. Po poziomie, który wszystkie zespoły zaprezentowały w poprzednich siedmiu meczach mistrzostw świata, zapowiadają się widowiska na bardzo wysokim poziomie.

W meczach o siódme i piąte miejsce dojdzie do powtórki z grupowych rywalizacji. W pierwszym starciu Słoweńców i Norwegów padł remis 33:33, a Niemcy pokonali wcześniej Egipt 29:25. Obie drużyny awansowały do ćwierćfinałów, ale Niemcy trafili potem na Szwedów, którym ulegli, a od najlepszego zespołu Afryki lepsi okazali się Portugalczycy.

W zespole trenera Martina Heubergera jest kilku wyróżniających się zawodników. Jednym z nich jest Henri Pabst. Prawy rozgrywający na co dzień jest zawodnikiem słynnego THW Kiel, ma też doświadczenie na poziomie EHF Ligi Europejskiej. Leworęczny zawodnik przeciwko Egiptowi zdobyć pięć bramek (na pięć rzutów). Inni najważniejszy gracze to przede wszystkim skrzydłowy kolejnego słynnego klubu – Rhen Neckar Loewen – David More (37 bramek na turnieju) czy rozgrywający Linus Kutz (gracz THW Kiel, 28 goli). Umiejętności indywidualne to duży atut Niemców, ale jeszcze większym jest zespołowość.

Trzeba przy tym przyznać jednak, iż Niemcy pod żadnym względem nie plasują się w czołówkach mistrzowskich rankingów. Podobnie rzecz się ma w przypadku Egiptu. Ta reprezentacja zdobyła 205 goli (Niemcy – 235). Bramkarze obu drużyn także nie są w czołówce.

Zawodnicy Norwegii i Słowenii również nie brylują w rankingach, ale na pewno wnoszą ogromną jakość przede wszystkim w grę swoich zespołów, ale też poziom całych mistrzostw. Norwegia i Słowenia do tej pory zdobyły odpowiednio 219 i 229 goli. Słoweniec Mark Salamon broni ze skutecznością 32 proc., a jego odpowiednik ze skandynawskiego kraju Oskar Knudsen nieco poniżej 30 procent.

Skład uczestników meczu o trzecie miejsce to praktycznie spełnienie marzeń tych wszystkich, którzy na piłkę ręczną patrzą bardziej sercem niż rozumem. Bo jak nie kibicować Wyspom Owczym, na terenie których nasza dyscyplina rozwija się tak dynamicznie? Podobnie zresztą można powiedzieć o finaliście – Portugalii. Dowodem na to niech będzie otarcie się o tegoroczny Final Four EHF Ligi Mistrzów przez Sporting Lizbona oraz na to, iż Elias Skipagotu to jeden z ważniejszych graczy ofensywy THW Kiel.

Na turnieju w Polsce furorę robi za to jego młodszy kolega – Oli Mittun. Notuje on w tym momencie skuteczność 73 proc., a z 88 rzutów na gole zamienił 64. Alex Mansson ze Szwecji ma ich o cztery mniej, ale miał więcej prób (95). A więc pojedynek o koronę króla strzelców również zapowiada się bardzo interesująco. I to bezpośredni! Szwecja brakiem awansu do finału może być rozczarowana, ale brązowy medal mistrzostw świata to przez cały czas wielki sukces. I dowód na to, iż rośnie kolejne znakomite pokolenie, z którego czerpać będzie seniorska kadra.

Portugalczycy w finale to również ukłon losu w kierunku kibiców kierujących się bardziej sercem. Co ciekawe, najlepszy strzelec tej ekipy, Jose Ferreira, ma na koncie tylko 31 bramek i zajmuje… 42. miejsce w klasyfikacji turnieju. Nieco lepiej jest już w zestawieniu asystentów, bo dziewiąty jest Filipe Monteiro (24 otwierające podania). Liderem i w tym zestawieniu jest oczywiście Oli Mittun – 47.

Duńczycy z kolei to naród patrzący na piłkę ręczną w pełni rozumem. W nieoficjalnych rozmowach w trakcie turnieju przyznawali oni, iż do Polski wysłali dobrą drużynę i dobrych zawodników, ale jeżeli chodzi o szkolenie, to stać ich na więcej. To pokazuje, jak profesjonalnie podchodzą do sportu i do tych zawodów. Najlepszy strzelec drużyny Magnus Pedersen ma 43 bramki na koncie, a drugi Nikolaj Larsson ma ich o 12 mniej.

Na koniec poświęćmy także kilka słów wielkim nieobecnym w meczach o medale. Chodzi rzecz jasna przede wszystkim o Hiszpanów. Drużyna Fernando Lopeza przyleciała do Polski, aby wywalczyć medal, a szkoleniowiec miał do dyspozycji bardzo utalentowanych graczy z braćmi Cikusami na czele, ale także wybranym w piątek najlepszym młodzieżowcem poprzedniego sezonu EHF Ligi Mistrzów Ianem Barrufetą. Do tego dochodzi obrotowy i zarazem kapitan zespołu Victor Romero czy bramkarz Pau Panitti, co oznacza, iż Hiszpanie mają wszystko, by w przyszłości wciąż stanowić o sile europejskiego szczypiorniaka. Pewne rozczarowanie na pewno mogą czuć Francuzi, ale i Węgrzy, którzy przecież przed dwoma laty zajęli miejsce na podium.

W niedzielę Arena Katowice stanie się światową stolicą młodzieżowej piłki manualnej. Kibiców czekają nie tylko emocjonujące mecze o medale, ale również bogaty program towarzyszący, na czele z koncertem Bryskiej. Spędź z nami ten wyjątkowy dzień! Dowiedz się więcej TUTAJ i kup bilety stronie www.eventim.pl (TUTAJ).

Autor: Marcin Batóg

Idź do oryginalnego materiału