Aron Nimzowitsch wniósł ogromny wkład w rozwój teorii szachów, był czołową postacią wśród hipermodernistów, których hipernowoczesne idee wywarły ogromny wpływ na ówczesne myślenie o szachach (1). Jest autorem słynnego podręcznika: Mein System (Mój system), do dzisiaj uznawanego za lekturę podstawową dla szachistów, którzy już poznali wstępne tajniki gry. W przystępny sposób opisał zasady gry pozycyjnej, wprowadził pojęcie tak zwanej nadmiernej obrony bierek lub pól, zalecał kontrolę centrum dzięki lekkich figur i wskazywał na skoczka jako najlepszego blokera wolnego piona. Od jego nazwiska pochodzą nazwy otwarć szachowych - obrona Nimzowitscha (1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4) i debiut Nimzowitscha (1.e4 Sc6). Podczas I wojny światowej, ze względu na żydowskie pochodzenie, musiał uciekać do Danii, która stała się jego drugą ojczyzną. W latach 1925–1930 był jednym z najpoważniejszych kandydatów do meczów o mistrzostwo świata w szachach, ale z przyczyn finansowych nie mógł rywalizować zarówno z Capablancą, jak i później z Alechinem.
3 tygodni temu
