Początkowo po naborze do Lechii Kacper trenował z rocznikiem 2003, dopiero potem trafił do swojego 2004.

- Pracowaliśmy wspólnie przez trzy lata, potem ponownie spotkaliśmy się w drużynie do lat 15, która występowała w Centralnej Lidze Juniorów. Na pewno wyróżniał się na tle swojej kategorii wiekowej, ale także wtedy, kiedy grał z chłopcami ze starszego rocznika.

Zawsze miał piłkę "przyklejoną do nogi", uwielbiał dryblingi, pojedynki jeden na jeden, walczył z uśmiechem na twarzy, nie bał się ryzyka.

W drużynie zresztą stawialiśmy na kreatywność wśród najmłodszych, duży nacisk stawiamy właśnie na ich indywidualne umiejętności. U nas w akademii nie ma zakazu kiwania, dryblingów, to istotny aspekt, na który kładziemy nacisk - wspomina Grzegorz Grzegorczyk, pierwszy szkoleniowiec Urbańskiego w Akademii Lechii Gdańsk.

Trener podkreśla, iż Kacper na początku swojej piłkarskiej kariery występował na różnych pozycjach (oprócz bramki). Prywatnie był sumiennym, grzecznym, zaangażowanym oraz inteligentnym chłopcem. Otwarty, uśmiechnięty, dobrze czuł się wśród kolegów z drużyny, trenerów, choć po porażkach też często był zły na siebie, iż mógł jeszcze coś zrobić lepiej. Grzegorczyk podkreśla, iż piłkarz wyniósł też dobre wychowanie z rodziny.

- Mamy kontakt do tej pory, kiedy zadebiutował w pierwszej reprezentacji, przesłałem mu choćby filmik z jego pierwszego treningu w Akademii Lechii. Z tatą Kacpra znamy się od dziecka, razem grywaliśmy w piłkę - mówi Grzegorczyk. Pierwszy trener Urbańskiego wybiera się na do Hanoweru, na niedzielny mecz Polski z Holandią w finałach Euro 2024. Ma nadzieję zobaczyć w akcji swego dawnego podopiecznego.

- To sumienny i dojrzały facet, mimo, iż jeszcze młody wiekiem. Wie, czego chce, co może osiągnąć, więc "idzie po swoje". To, iż trener Michał Probierz powołał go do pierwszej reprezentacji nie jest żadnym przypadkiem. Z drugiej strony Kacper podchodzi do wszystkiego z pokorą i wie, iż czeka go jeszcze dużo pracy - dodaje Grzegorczyk.

PIOTR STAŃCZAK